Damy dworu często chwaliły Victariona za jego urodę. Pochodzi z rodu Targaryenów, dlatego tak jak inni członkowie tego rodu posiada srebrno złote włosy opadające mu na ramiona oraz ciemno fioletowe oczy, w których można wyczytać pogardę.
Jest mężczyzną o dużych barkach i wysokim wzroście (6 stóp). Jego ciało jest umięśnione.
Victarion ma wydatne kości policzkowe oraz dość bladą cerę.
Jeśli spotkasz go gdzieś w zamku nie zawsze możesz powiedzieć, że to szlachetnie urodzony rycerz. Czasem chodzi w zwykłych ubraniach, w których po prostu mu lepiej. Mimo swojej urody nie nosi przez całe dnie zbroi, woli zwykły, prosty ubiór, który noszą przeciętni mieszkańcy.
div>

Victarion urodził się w blasku księżyca, w dniu pełni. Ale nie był sam - na świat wyszłedł kolejny noworodek. Była to dziewczyna, pani matka nadała jej imię "Naelyer", as jemu "Victarrion"
W wieku dzieciństwa nie miał jakiś przełomów, tragedii. Do 7 dnia imienia wychowywał się pod okiem niani, która opowiadała mu również o różnych historiach, o Erze Herosów. Victarion zawsze się wtedy śmiał i wołał: „Ja będę taki sam, a nawet lepszy! Tak, o wiele lepszy!” Niania zawsze się bała tych wyskoków radości, więc gdy młodzieniec przechodził na nauki maestra, na pewno pani niania odetchnęła z ulgi.
Oprócz tego przez całe swoje dzieciństwo spędził z bliźniaczą siostrą. Nie byłą ona damą w młodości, jaki nie jest nią teraz. Dla Victariona to nawet lepiej. Niektóre z tych "Lady" bardzo go nudziły. Z Naelyer strzelali z łuku, gonili się i walczyli. Można by rzec, że ma brata w siostrze, bo przecież nikt się nie spodziewał, w tych czasach to jest zaskoczeniem, że kobieta nie szyje na drutach i takich rzeczy. Kocha ją całym sercem.
Nauki maestra ciekawiły go do momentu, w którym nauczył się już czytać i pisać, geografii oraz herbów innych rodów. Najbardziej też go interesowało, z którymi rodami ród Targaryenów toczył wojnę, gdyż Victarion mówił zawsze: „Jak dorosnę to raz dwa wygramy wszystkie bitwy!”. Na to maester zawsze odpowiadał z irytacją: „Bitwy młodzieńcze, bitwy, ale nie wojny”.
Nauki walki mieczem rozpoczął od razu po 7 dniu imienia Victariona. Początkowo walczył mieczem drewnianym, ale z tego bardzo szybko, jak mawiał nauczyciel, wyrósł i przeszedł na stępione stalowe miecze. Ćwiczenia uczyły go szybkiego myślenia w skrajnych sytuacjach oraz techniki walki, którą mógł bronić swoich bliskich. Uważał je za najlepszy sposób spędzania dnia.
Swój pierwszy turniej wygrał w wieku 16 lat. Turniej ten uważał za „pierwszy krok do potęgi”. I tak rzeczywiście tak było, bo już rok później został mianowany na rycerza. Ale nie wychwalał się tym jak niektórzy. To był tytuł, który mu się rzeczywiście należał, ale Victarion nie wykorzystywał go do celów prywatnych.
Przez cały ten czas nie czuł się jakoś spięty stanowiskiem. Po zamku chodził w ubraniach takich jak noszą także mieszkańcy poza Czerwoną Twierdzą.  Oczywiście zdarzały się dni, w których wolał pokazać swą pozycję nosząc zbroję.