First topic message reminder :

Temat przeznaczony do dyskusji o serialu oraz najnowszych odcinkach GoT. Zapraszamy do rozmowy! ;)

Jestem pewna, że teraz Davos będzie polował na Melkę

Łał.

Bardz0-mocno-nie-łał.

Jon syn Lyanny? Czy mogło być coś bardziej... oklepanego? Spodziewanego? Coś bardziej tak nużącego, że straciłam resztki sympatii wobec Jona Snowa Targaryena? Gratuluję twórcom pomysłowości i dodawania skillów teleportacji coraz większej liczbie postaci - z jednej strony mamy Sama i Goździk, którzy z Horn Hill do Starego Miasta przeprawiają się dłużej niż Varys z Meeren do Słonecznej Włóczni, a następnie statki z Wysogrodu i Dorne do Meeren. Daenerys oficjalnie utrzymuje tytuł Nieczułej Karyny, którą nudzi rozstanie z Sebixem Daario - na całe szczęście w Westeros już czeka Jon Snow Targaryen, który zostaje okrzyknięty Królem Północy, siedząc tuż obok Sansy - tak, tak, tej samej, której pół godziny wcześniej w tym samym odcinku mówił "należy ci się tytuł Lady Winterfell. Nie noszę nazwiska Stark, Ty nim jesteś". Gratuluję, Północni, wygraliście hipokrytę - na szczęście takiego nieśmiertelnego, więc wam go nie ubiją, jak ostatnio wybranego władcy. Fascynujące jest to, jak Glover i Manderly ratowali własne dupy, wybierając Jona - tyleż w tym poparcia, co w Dorne dziewic!
Cersei Lannister na oczach Siedmiu Królestw zostaje uzurpatorką i wszystkie armie chorążych siedzą cicho - boją się, że pod ich wychodkami też ukryto smoczy ogień? Jedyna nadzieja w jej bratokochankoprzyszłymmordercy, który słusznie wini ją za śmierć jedynego, honorowego Lannistera. Czapki z głów, Tommenie, Pierwszy Tego Imienia, byłeś na tyle odważnym, by pojąć swoją głupotę i zapłacić za nią życiem.
Ale gdzie był Gondor, kiedy Tyrion z jednej z lepszych postaci stał się rozgadaną karykaturą i tak karykaturalnego siebie? Jego rozmowy o życiu z Daenerys poprzedzały wciśnięcie mu na pierś odznaki Namiestnika - tak jakby nie można było tego zrobić bez całej tej egzystencjalnej otoczki.
Fajnie, że Bran ogarnął, że jest Trójoką Wroną, byłoby jeszcze lepiej, jakby ogarnął, że z chwilą powrotu na Mur ta cała magia pójdzie się jebać i Król Zimy przejedzie jak po mosteczku. Choć, żeby było zabawniej, jest on teraz jedynym najwłaściwszym władcą. Dalej, moi martwi przyjaciele, zbijcie Jona, bo nie mogę już zdzierżyć tej mordy o jednym wyrazie.

Były oczywiście plusy - Lyanna Mormont, która wygłosiła piękną, choć nietrafną przemowę (w końcu to Sansa dziedziczy, nikt jej nie widzi?), Davos, który wygarnął Melisandre i przegnał czerwoną wiedźmę, pasztet z Freyów i Arya zarzynająca Waldera, Stare Miasto piękne tak, że rzeczywiście uchodzić może za cud i... cóż, pięknie ten sept wysadziło. Pomimo, że ledwie wczoraj czytałam w Starciu Królów, jak to usunięto spod niego cały dziki ogień, ale spoko, nie od dziś wiadomo, że scenarzyści znają sagę jedynie z okładek.

Wnioski? Sezon, przez który nie działo się nic, w dwóch ostatnich odcinkach upchnął wszystko, na co czekaliśmy. Szkoda jedynie, że więcej w tym uchybień, niesmaku i patetycznej muzyczki do nie mniej patetycznych przemów niż prawdziwego klimatu GoT.

Te teleporty są już tak powszechne, że aż się dziwię, że Pod i Brienne pięć razy nie dojechali w tym czasie do Winterfell.
Właściwiej Ayl powiedział wszystko, co miało być powiedziane - nie w smak mi to pochodzenie Jona, choć było ono poniekąd nieuniknione. Jeśli Daenerys jeszcze weźmie z nim ślub, pogniewam się na serial bardziej, niż jestem pogniewany (a za Umberów gniewam się bardzo). Lyanna to jednak zła, tchórzliwa kobieta była, przez którą królestwo pożarła wojna.

Ogólnie rzecz biorąc, pod względem realizacji finał świetny, choć już tradycyjnie momentami przegadany. Cersei mszcząca się na sepcie - majstersztyk, choć pokazuje to jej postępujące szaleństwo, na tyle głębokie, że za chwilę nawet Aerys się schowa. Petyr marzący o Żelaznym Tronie nagle może znaleźć sprzymierzeńca w pominiętej przez własnych poddanych Sansie - co zresztą powinna zrobić, bo Jon jest bękartem tak długo, jak długo Bran nie wyjawi prawdy o jego pochodzeniu (bądź jeśli nie zrobi tego Howland Reed albo sam Baelish/Varys, którzy z reguły wszystko wiedzą). Szkoda Tommena i szkoda Westeros dla Daenerys, ale cóż - lepsza ona niż Cersei. Fajnie, że Dorne się znalazło, niefajnie, że rządzą nim niepodzielnie bękarcice, które na dodatek posługują się herbem Martellów (żagiel statku). Ullerowie, Yronwoodowie, Qorgylowie pewnie też umarli, bo przecież te złe suki mordują wszystkich!

No i tyle, no i cześć. Rok czekania na nieunikniony koniec.

> zrobić bękarta królem Północy
> mieć wyjebane na całe królestwo, a zwłaszcza Riverrun, od którego wcześniej oczekiwano pomocy
> wymagać od Doliny, która pomogła, żeby nie wracała do domu przez zimą, bo mają naparzać się w imię bękarciego króla

Już tęsknię za Roosem.

Strzeżcie się, Danka rozstaje się z Daario, bo nadchodzi nowy romans a jego nazwa Starkaryen.

"Będziesz królową, aż przyjdzie młodsza i piękniejsza, i odbierze ci wszystko, co cenne."

Winter is here, but Danka is coming.

Ale Stare Miasto to szanujcie!