Michael? Pamiętam doskonale. Ten mężczyzna posiada twarz o mocnych rysach i owalnym kształcie. Gdy do tego dołożymy średni, lekko zadarty nos i szerokie usta o malinowym kolorze całość idealnie ze sobą współgra. Na dodatek duże ślepia o charakterystycznym ciemnozielonym kolorze, tygodniowy zarost i fakt, że ma on aż dwa metry sprawia, iż ciężko jest przejść koło tego mężczyzny nie zauważając jego nietuzinkowej urody. Nie śmiej się! Naprawdę. Co więcej przez jego powieki biegną takie dwie pionowe blizny, po jednym na każde oko. Tworzą one dość mocny kontrast z nienaruszonym ciałem mężczyzny i dodają mu szczypty tajemniczości. Wiesz, dużo takich mężczyzn kręci się po okolicy, ale tego akurat ciężko później nie kojarzyć. Gejem? Spadaj! Po prostu twierdzę, że każda kobieta na niego poleci i tyle. Weź już skończ. Ale jeszcze jedno Ci powiem. Nie chciał bym mieć takiego za towarzysza. Roztacza wokół siebie dziwną aurę. Pewnie jest problematyczny. No naprawdę, to że Ty posiadasz ubogi język nie znaczy, że ja muszę też się tak wyrażać. Wiem, jesteśmy w karczmie. Dobra, teraz Ty stawiasz.

Ten Greyjoy? O nim mówisz? Czarne, a może brązowe długie, gęste włosy kończące się u ramion? I czoło przecina jemu taki niesforny kosmyk a część kłaków ma związane w luźny kucyk? A, no tak. To wiem który. Jak wygląda? Hm, ma umięśnione ciałko o wręcz alabastrowym odcieniu skóry. Gdzieniegdzie pokryte bliznami. Tylko z twarzy jest taki dziwny. Nie że brzydki, ale jakbyś go zobaczyła, to byś wiedziała o czym mówię.  

Ten syn żony brata króla? Tej szmaty? Taa. Wiem, widziałam go. No mężczyzna jak mężczyzna, tylko taki trochę inny. Cicho, daj mi skończyć! Inny, w sensie podejrzany. Wyobraź sobie, idzie prosto, rusza jak kot a oczy ma nieruchome. No serio. Jakby przyklejone od środka. Osobliwy facet. Ale przystojny, chociaż widziałam lepiej wyglądających mężczyzn.

    Michael urodził się na terenach żelaznych wysp pewnego deszczowego dnia. To nietypowe zdarzenie nie zapoczątkowało jednak żadnej legendy ani też cudu. Maleństwo okazało się bowiem całkiem zwyczajne. Różowe, z kilkoma czarnymi kłakami na czubku głowy nie różniło się niczym od zwykłego noworodka, pomijając duże, zielone tęczówki, które wyglądały naprawdę wyjątkowo. Jednak nawet i to nie wskazywało na to by chłopczyk miał się okazać kimś wyjątkowym w swoim rodzie. Bowiem był tylko drugim dzieckiem brata króla.


    Ojcem chłopca jest wcześniej wspomniany brat króla. Wychowywała go jednak opiekunka, która dostała go w ramiona, tuż po jego narodzinach. Rodzice małego Michaela nie interesowali się nim. Obydwoje byli dość zajęci i nie dawali po sobie znać, że mają jakiekolwiek uczucia wobec tego brzdąca. Otoczony troskliwą opieką niańki mały nie cierpiał aż tak bardzo z powodu obojętności matki, która to zajęta własnymi sprawami całkowicie olewała swoje potomstwo spłodzone tylko i wyłącznie w celu przedłużenia rodu. Kobieta była bowiem typową egoistką i samotniczką. Jednak mimo to chłopiec z czasem dorastania szukał u niech pociech. Lecz ona odrzucała go tak samo jak własnego męża.



     Wszystko zdawało się już być proste kiedy to Michael stał się dorosłym mężczyzną. Bowiem został kapitanem własnego statku. Podarował mu go i Lionelowi ich ojciec. Wraz z bratem nadali mu imię "Kropla braterskiej nienawiści". Mieli o tym imieniu dowiedzieć się wszyscy. Lionel i Michael dowodzą aż po dziś dzień wspólnie jednym statkiem. Choć ten drugi jest od niego odrobinę młodszy to są oni jakby połączeni jakimś tajemniczym sznurem. Mało kto widział tych braci skłóconych. O ile taki obraz w ogóle był możliwy. Ci mężczyźni byli szanowani przez całą załogę swojego statku, ponieważ obaj byli kapitanami. Michael nie chciał krzywdzić swojego młodszego brata, dlatego postanowił, że będą na równym stanowisku, a ich działania są wspólne. Zaufanie jednego do drugiego było ogromne. Wiedzieli, że najmniejsza kłótnia może spowodować, że ich statek pewnego dnia po prostu zatonie.  

     Przez następne kilka lat więzi między rodzeństwem zacieśniały się. Słyszano o nich na wodzie jak i na lądzie. Byli oni bardzo dobrzy w wykonywaniu swoich obowiązków. Załoga słuchała się ich bez problemu, a sami bracia brali pod uwagę rzucane przez siebie wskazówki lub poprawki swoich działań. Czy świat widział tak dobrze dogadujących się braci? Tylko bogowie są wstanie zerwać więź między nimi.