Iberis Martell

Aparycja

Po Iberis już od pierwszego spojrzenia, wiadomo skąd pochodzi. Śniada cera oraz długie brązowe włosy wskazują na Dorne, w którym się urodziła. Pośród tłumu nie wyróżnia się niczym szczególnym, uwagę zwracają również oczy, których kolor tęczówki miesza się z źrenicą. W 16 dzień imienia Iberis osiągnęła 158cm wzrostu, po czym już nigdy nie nastąpił u niej jakikolwiek przyrost. Do średniej wzrostu brakuje jej jedynie 2cm, dlatego też nie czuje się jak karzeł, podążając ulicą. Jest osobą szczupłą, o nikłej masie mięśniowej oraz jakiejkolwiek sile. Jej twarz wydaje się równie delikatna co ciało, jednak to nie czyni jej bezużytecznej w walce. Iberis w pojedynkach wykorzystuje spryt oraz inteligencje, co nie raz pozwala jej na jakąkolwiek przewagę nad przeciwnikiem. Została z czasem nazywana "jęczącą czarownicą", ponieważ nikt nie potrafi wytrzymać ani jej krzyku ani płaczu. Najczęściej można ją spotkać w ubraniach o ciemnych barwach, przez niektórych nazywanych żałobnymi, co sprawia że w upalne dni, Iberis spędza czas głównie w pomieszczeniach. Bardzo rzadko można dostrzec u niej biżuterie, jedyną ozdobą, której nigdy nie zdejmuje jest wisiorek z przywieszką rodu. Niekiedy również zakłada długi łańcuszek z kamieniem pustyni, mającej dla niej szczególne znaczenie symboliczne. W upalne dni jej skóra opala się na nieco brązowy kolor, co czyni ją bardziej podobną do mieszkańców Dorne. Pomimo swojej delikatnego uosobienia, porusza się z gracją, pewnością siebie oraz pełną świadomością swoich atutów. Jednym z nich są okrągłe, pełne piersi, których matka natura jej nie poskąpiła. Krocząc, wypina biust, czym przyciąga zazwyczaj parę par oczu. Również ton głosu Iberis, przyciąga mężczyzn, którzy nie potrafią się oprzeć kobiecej, ponętnej barwie. W kontekście jej wypowiedzi, zawsze można dostrzec intrygę oraz manipulacje, jakie Iberis stosuje na odbiorcach. Początkowa niewinność oraz delikatność postaci znika wraz z wypowiadanymi słowami. Kobieta zwraca dużą uwagę na maniery, lecz jest to jedynie powierzchowna kultura. Podobnie jak ludźmi, Iberis manipuluje swoim wyrazem twarzy, często nieopuszczającym jej nieszczerym uśmiechem oraz pogodą ducha.

Biografia

Iberis Martell była najmłodszą krewną, wśród swojej rozchodzącej się gałęzi rodzinnej, Księcia Dorne. Nigdy nie przykładała wagi do swojego miejsca urodzenia, ani również pozycji, pomimo że była jedynie siostrzenicą Księcia. Pomimo swojej ignorancji, zewsząd została informowana o swojej słabej pozycji w Dorne, uświadamiana o swoim gorszym położeniu. Władza jednakże nigdy nie miała dla Iberis znaczenia,  a kolejne lata mijały, a miano Księcia zostało nadane jej kuzynowi. Ani tron, ani jakiekolwiek tytuły, nie zaprzątały głowy Iberis, żyła własnym życiem, ciesząc się z możliwości podróżowania i zwiedzania świata. Pozycja, a tym bardziej nawet informacje na temat zmieniających się książąt, nie interesowały ją, gdyż zwiedzając świat, książąt i władców widziała wielu. Pomimo nazwiska Martell, zostaje różnie odbierana przez ludzi. Jedni uważają ją za czarownice, natomiast inni za piękną kobietę. Sama Iberis nie wie do końca kim jest, dlatego przemierza świat w poszukiwaniu siebie.
Dzieciństwo Iberis nie wyglądało jak każdego najmłodszego dziecka, czas głównie spędzała w gronie braci, lecz niestety nie nauczyli jej walczyć do takiego stopnia, aby triumfowała nad którymś z nich.  W młodym wieku nauczyła się manipulacji, która towarzyszy jej do tej pory. Dość wcześnie dostrzegła jakimi wartościami kierują się ludzie, jak w życiu towarzyszy im obłuda i hipokryzja. Potrafi podzielić ludzi, podporządkować jej do danej grupy społecznej i wiedzieć czego w życiu potrzebują. Iberis w życiu kieruje się logiką i sprytem, co nie wyklucza faktu, że potrafi w jakimś stopniu posługiwać się również bronią. Nie poskąpiono jej inteligencji, co jest jej jedną z lepszych cech. Z czasem życie nauczyło jej teorii "po trupach do celu", a później zostało dewizą, przysłowiem.
Iberis Martell w wieku 17 dni imienia zostaje przez niektórych nazywana "jęczącą wiedźmą", powodem była utrata ukochanej oraz jej niesprawiedliwa, w oczach kobiety, śmierć. Iberis po wydarzeniach, które odcisnęły na niej wielkie piętno, lamentowała 7 dni, krzycząc oraz płacząc na przemian. Ludzie w Dorne, nie potrafili słuchać jej wrzasków, a przerwy na płacz, dawał im przyjemne ukojenie. Po pierwszych dwóch dniach, została wysłana na morze, aby w spokoju mogła opłakiwać stratę bliskiej osoby. Iberis w tym czasie zmienia się jeszcze bardziej, zaczyna nosić jedynie ubrania o czarnej barwie, nigdy nie zakłada niczego kolorowego, radosnego. Pomimo swojej udręczonej duszy oraz widocznej żałoby, na ustach kobiety często da się zauważyć szeroki, lecz nieszczery uśmiech. Również na szyi Iberis można zauważyć nieraz pamiątkę po zmarłej, wiszorek z kamieniem pustyni. Ma dla niej szczególne znaczenie symboliczne, lecz nie zakłada go zawsze, jedynie wtedy gdy zmaga się z trudami życia. Kobieta wyznaje jeszcze jedną zasadę a jest nią "Fortuna kołem się toczy".

Ekwipunek

acidbrain