Merlin nie jest zaliczany do tych najpiękniejszych. Nie było zbyt wiele dam, które patrzyły na niego i wychwalały jego urodę. Jego czarne jak noc włosy opadają mu na ramiona, ma lekki zarost na twarzy. Ma dosyć duże kości policzkowe, co dodaje do jego twarzy srogi wyraz. Cienie pod oczami również nie przyciągały kobiet. Ciemne oczy umiały wypatrzyć w każdych innych oczach łgarstwo. Ludzie się go bali. I dobrze. Nie wiedział co to litość. Był wysoki, a do tego mocno umięśniony. Skórę miął zawsze zimną i bladą, dzięki czemu przypadł mu przydomek „Żywy Trup”. Nie uszczęśliwił go on, zbyt bardzo kojarzył mu się z Innymi.

Merlin Stark, pod przydomkiem „Żywy Trup” urodził się w pierwszy dzień zimy, w ten sam dzień, w który przyleciał biały kruk. Wychowywany na rycerza początkowo miał zostać paziem, później giermkiem i tak dalej. Merlinowi podobała się myśl bycia rycerzem, ale cierpliwość nie była jego mocną stroną, nie lubił czekać. Nie znosił również komuś przysługiwać czyli praca pazia, czy giermka nie szła mu łatwo. Miał bardzo wybuchowy charakter, więc często jego sprzeczki z innymi kończyły się na bójkach. Mimo wszystko młodzieniec był bardzo zwinny i silny. Pojedynczy rycerze, którzy czasem przystawali zerknąć na trening adeptów byli zachwyceni jego zdolnością walki mieczem. Choć Merlin z czasem polubił walczyć dwoma mieczami jednocześnie. To był jego styl walki. Podczas starć naciskał na zwinność i szybkość, ale jego cięcia i riposty były równie mocne jak szybkie. Gdy Merlin miał już skończony szesnasty dzień imienia wygrał swój pierwszy turniej. Był wtedy jeszcze giermkiem, ale był coraz bliżej ku byciu rycerzem. Aż wreszcie stało się. Już jako mężczyzna został mianowany rycerzem. Na jego herbie był narysowany tygrys śnieżny na czarnym tle. Po kilku latach Merlin uznał, że bycie rycerzem to nie dla niego. Nie wytrzymywał z uprzejmościami, był zazwyczaj szczery i jak ktoś mu nie przypadł do gustu, mówił mu to prosto w twarz. Wreszcie postanowił, że jedyne dobre miejsce dla niego był to Mur. Nocna Straż to według niego było coś lepszego niż bycie rycerzem. Pożegnał się z rodziną i wyjechał z jego rodzinnego zamku, Winterfell by nigdy nie wrócić. Przynajmniej do rodziny. Bo z przyjęciem do straży musiał zapomnieć o wszystkim co dotąd miało dla niego znaczenie. Na początku nie wiedział czy wybrał dobrze, ale z czasem przyzwyczaił się. Stał się jednym z „Wron”.

- Sakiewka
- Dwa miecze pod nazwą "Kieł" i "Śmierć"
- Czarne Szaty Nocnej Straży
- Pierścień z szafirem