Gość  | | Temat: Antor Mormont Nie Cze 02, 2013 6:04 pm | |
| Antor Mormont
 Wiek:
30 lat
Miejsce Urodzenia:
Niedźwiedzia Wyspa
Stanowisko:
Średni syn Lorda Mormonta
Ród:
Mormont
Wygląd:
Antor swą prezencją wyróżnia się, jak mało, kto. Niewątpliwie głównym czynnikiem, który wpływa na jego wyjątkowość to wzrost. Mężczyzna mierzy, bowiem nieco ponad dwa metry. Ponad, to jest bardzo postawny, barczysty i bardzo dobrze umięśniony. Ma duże dłonie i ramiona jak olbrzym, a to od katorżniczych treningów i walki. Mężczyzna ma długie jasne blond włosy zwykle w drobnym nieładzie oraz oczy o kolorze lodowatej i bezwzględnej szarości. Rysy twarzy blondyna są regularne, dzikie i ostre co czyni jego aparycje atrakcyjną, ale także doborową i ewidentnie postarzającą, bowiem z tego powodu na jego twarzy widoczne są już wyraźnie zmarszczki nie tylko jednak przez geny, ale także od siarczystego mrozu na, który zwykł się wystawiać będąc młodszym. Wpływ na twarz ma także niestosowanie kremików, olejków dla pań, które powszechnie używają o dziwo mężczyźni w innych rodach. Na uwagę zasługuje także idealnie prosty nieco spłaszczony od licznych ciosów, kilkumiesięczny zarost, paręnaście blizn oraz niewielkie usta. Jeśli chodzi o ubiór tudzież strój blondyn preferuje grube futrzane płaszcze i czarną praktyczną odzież z drobnymi zdobieniami. Wygląd Antora budzi trwogę w najmężniejszych sercach i bezsprzecznie można oświadczyć, iż silniejszego męża niema w całym Westeros. Nie bez powodu szarooki jest nazywany "Niedźwiedziem Północy" i z całą pewnością jest przeciwieństwem swojego rodzeństwa.
historia:
Antor urodził się i wychował na Niedźwiedziej Wyspie. Jak zapewne można się domyśleć urodzenie takiego olbrzyma sprawiło mnóstwo kłopotów, acz Mormontowie są twardzi i matka końcem końców zdołała urodzić syna bez większych uszczerbków na zdrowiu... Przynajmniej permanentnych. Dzieciństwo przebiegło spokojnie, aczkolwiek już jako malec Antor wiedział, że zostanie zepchnięty na bok na rzecz najstarszego brata. Nie przepadał za, nim, acz nigdy nie dał po sobie tego poznać. Najzagorzalsi wrogowie rodu nazywali Antora bękartem, synem olbrzyma, bo ciężko było uwierzyć, że ktoś taki był dzieckiem ludzi. Oczywiście to tylko kąśliwe uwagi, których nikt jawnie nie odważył się wypowiedzieć. Blondyn nie wyróżniał się tylko i wyłącznie wyglądem na tle... Wszystkich, ale także i usposobieniem. Antor był tradycjonalistą i jest przywiązany do ziemi nie tak jak jego kosmopolityczni bracia, którzy tylko marzyli o podróżach i wyrwaniu się z wyspy. Co więcej Antor od początku przejawiał skłonności do walki, miał prawdziwego ducha wojownika... Ducha niedźwiedzia z północy. Kiedy tylko nauczył się strzelać z łuku stał się nieodłącznym kompanem ojca w polowaniach, a kiedy już mógł sprawnie władać klingą także i towarzyszem w treningach. Szarooki jednak nie skupiał się tylko na mieczach i to na dodatek lekkich, jednoręcznych jak każdy mężczyzna w rodzie. On ćwiczył walkę bronią ciężką, dwuręcznymi mieczami, toporami, buławami. Wprawdzie nie jest to broń rycerska, ale dzięki temu zyskał sobie szacunek miejscowych i wszystkich wojowników na północy. Co więcej, kiedy tylko mógł już dowodzić wojskiem zyskał sobie także przychylność żołnierzy. Warto wspomnieć, że to na jego prośbę powstała arena do walk na wyspie. Antor znacznie lepiej czuł się w towarzystwie prostych i honorowych wojowników niż w całym tym sztucznym gronie szlachty. Cóż jak większość pewnie już się zorientowała było to przyczyną ciągłych spięć szczególnie na dworze i niektórymi członkami rodziny. Z kolejnymi latami zyskał przydomek "Niedźwiedzia Północy". Nie wziął się on jednak tylko z jego wyglądu i sposobu życia. To miano zyskał po brawurowych zapasach z niedźwiedziami na arenie, z których zawsze wychodził zwycięsko. Mało tego jednego z nich nawet oswoił, ale nie jest to towarzysz, którego można zabrać wszędzie. Na koniec warto wspomnieć, iż ojciec sprawił mu wielki zawód wręczając rodowy miecz z valyriańskiej stali Terrynowi. Antor zrobił z tego powodu niemałą awanturę bratu, bo dla niego jako wojownika było to hańbiące, aby tak wspaniałe ostrze dzierżył tak mierny w porównaniu z Antorem rzecz jasna wojaczek jak Terryn. Ostatecznie zaakceptował to tylko ze względu na ojca. Od tamtego dnia jego główną bronią stał się dwuręczny topór, o którym będzie później mowa. Dziś mężczyzna przebywa w twierdzy i tylko bogowie wiedzą co los dla niego szykuje.
ekwipunek:
Wielu nie ma w zwyczaju nosić broni przy sobie (sztylecik to nie jest broń), ale do takich osób z pewnością nie należy szarooki. Praktycznie nie rozstaje się ze swoim wielkim, (wprost proporcjonalny do rozmiarów Antora) czarnym z wyśmienitej hartowanej stali (cały) obusiecznym dwuręcznym toporem, który ochrzcił mianem "Mroźna Pożoga". Zawsze nosi przy sobie także grawerowany długi miecz przy pasie w pochwie oraz dwa toporki do rzucania, które skutecznie mogą być także użyte w walce bezpośredniej. Na co dzień nosi na sobie czarną skórzaną zbroje z metalowymi wzmocnieniami (płaty) oraz gruby futrzany płaszcz. Wszystko oczywiście delikatnie zdobione. Do mniej bojowych elementów ekwipunku należy sygnet rodowy z kości mamuta z wizerunkiem głowy niedźwiedzia oraz skórzana sakiewka. Częstym towarzyszem Antora jest oswojony przez samego właściciela biały niedźwiedź, który wabi się "Lodowy Gniew".
|
|
Kyra Bolton Skąd : Dreadfort Liczba postów : 42 Join date : 26/04/2013 | | Temat: Re: Antor Mormont Nie Cze 02, 2013 6:11 pm | |
| |
|
