Valar Dohaeris Liczba postów : 139 Join date : 10/04/2013  | | Temat: Emerahl Targaryen Sro Maj 01, 2013 2:26 am | |
| Emerahl Targaryen
Wiek: Dwadzieścia cztery dni imienia.
Miejsce Urodzenia: Casterly Rock, Zachód.
Stanowisko: Żona trzeciego brata króla, Agarona Targaryena.
Ród: Targaryen née Lannister.
Wygląd:
Emerahl ze spokojem przyrównać można do małej, psotnej anielicy o zazwyczaj ni to niebezpiecznym, ni to tajemniczym błyskiem w oku; wesołe ogniki tlą się gdzieś w oddali, często ustępując miejsca tej nutce niemalże dziecięcej ciekawości. W połączeniu daje to wrażenie ździebko figlarnego, acz rozgrzewającego serce i wywołującego na twarzach ludzi uśmiech, spojrzenie. Przejrzyście błękitne, błyszczące wnet oczy potrafią wyrażać niekiedy więcej, niżeliby chciała tego ich właścicielka; po rozdzierający serce smutek, aż po rozpierająca radość. Otoczone dodatkowo kurtyną kruczoczarnych, długich i gęstych rzęs z łatwością przyciągają wzrok przechodniów, podobnie jak bezczelnie zdradzające jej pochodzenie, klasyczne Lannisterowskie fale, o wyrazistym kolorze zboża skąpanego niby w promieniach zachodzącego słońca; sięgają dziewczynie do pośladków. Na portrecie rodzinnym nie sposób jednak pomylić Emerahl z jakimkolwiek krewnym, a to dzięki specyficznej, acz nadal arystokratycznej urodzie; może wydawać się, że tylko czekającej na uwiecznienie przez najsłynniejszego malarza w całym Westeros. Błękitnooka odznaczała się bowiem niezwykle eteryczną, wręcz lalkowatą urodą: odejmująca lat malutka, nieco kanciata buźka o wyraźnie zarysowanej jednak szczęce; drobny, acz o wysokim mostku i nieco zadartym do góry czubku, nosek; wydatne usta o bladoróżowym odcieniu; łagodnie zaznaczony zarówno podbródek, jak i kości policzkowe; pozbawiona bruzd czy zmarszczek, gładka niczym aksamit skóra o porcelanowym odcieniu. W połączeniu z drobną - zaskakująco jak na Lannisterkę - wątłą oraz niziutką posturą nie trudno pomylić ją z niespełna piętnastolatką, której jednak nie brak kobiecych kształtów. Na szczególną uwagę zasługuje jej stworzona wręcz do noszenia gorsetów talia osy oraz pełen biust, ściągający na siebie często wzrok męskiej części populacji. Ta niespełna sto pięćdziesięciu pięciu centymetrowa kruszyna z łatwością gubi się w tłumie, jednak od plebsu wyróżnia ją nie tyle co uroda, to bogaty i kunsztowny ubiór, jak na wysoko urodzoną damę przystało; ciekawe i drogocenne akcesoria, oryginalne kroje, żywe kolory materiału z pewnością świadczą o majętności Emerahl, która wkłada wiele pieniędzy i poświęca dużo czasu na dbanie o swój wizerunek. Z kolei efekty, nie da się ukryć - widać z daleka.
historia:
Swój pierwszy krzyk Emerahl wydała przy akompaniamencie bijącego z łoskotem o szybę kropli pierwszego, wiosennego deszczu. Połóg przebiegł, dzięki Siedmiu!, bezproblemowo, a radosne wieści o przyjściu na świat pierwszej córki lorda Lannistera rozeszły się po pozostałych królestwach jak ciepłe bułeczki. Szczęście świeżo upieczonych rodzicieli nie trwało jednak długo gdy wyszło na jaw, że Emerahl z dziecięcą łatwością łapała wszelkiej maści mniej, lub bardziej poważne choróbska, które spędzały im sen z powiek. Młoda lwica nie cieszyła się dobrym zdrowiem, a wręcz przeciwnie - bliżej było jej do wątłej kózki, niżeli postawnego lwa. Praktycznie całe dzieciństwo dziewczę przeleżało w łóżku, zamknięte na cztery spusty we własnej komnacie, ot, ze względów bezpieczeństwa. Emerahl z goryczą patrzyła na pozostałą trójkę rodzeństwa, która beztrosko bawiła się na dziedzińcu. Gorzkie dni osładzała sobie dobrą lekturą, w młodym wieku zaczynając pisać własne twory. Lata mijały, a dziewczynka - w porównaniu z resztą rodzeństwa - wcale nie rosła jak na drożdżach. Obawiano się nawet, że choruje na karłowatość, biorąc pod uwagę wysoki wzrost pozostałych członków rodziny. Nic bardziej mylnego. Wraz z wiekiem jej system odpornościowy uległ znacznej poprawie, a co z tym idzie - Emerahl zaczęła malutkimi kroczkami żyć tak jak cała reszta. Podrosła, nabrała iście kobiecych, ponętnych kształtów i pomimo dobicia jedynie do nędznych stu pięćdziesięciu pięciu centymetrów, nareszcie zaklasyfikowano ją do "normalnych". Życie młodej Lannisterówny zaczęło wreszcie nabierać kolorów, pomimo kryzysu jaki dopadł Dom Lwa. Nie mniej jednak nie powstrzymało to ją przed braniem czynnego udziału w różnorakich festynach tudzież balach, zawieraniem nowych, niekiedy kluczowych znajomości. Na balu wystawionym na pamiątkę zaręczyn Aerysa natychmiastowo wpadł jej w oko pewien młodzieniec, najmłodszy brat dziedzica Targaryenów - Agaron. Zasmucona myślą, iż Dom Smoka nie zwykł mieszać swojej krwi z inną, zrezygnowała z podejścia do mężczyzny i nawiązania konwersacji. W celu zaczerpnięcia świeżego powietrza udała się do królewskich ogrodów, nie wiedząc iż obiekt jej zainteresowania za nią podążył. Agaron podjął z zaskoczoną i nieco speszoną złotowłosą rozmowę, która obrodziła w skradzenie pierwszego pocałunku dziewczynie. Od tamtego momentu Lannisterówna i Targaryen regularnie prowadzili korespondencję listową, poprzez którą jedynie bardziej się do siebie zbliżyli, poznali swoje serca i myśli. Po pewnym czasie Agaron przejazdem postanowił złożyć Emerahl wizytę i zaprosił ją na zamek w Dragonstone, a młoda lwica chętnie przystała na propozycję mężczyzny. Była to doskonała okazja do zobaczenia nowych miejsc i poznania nowych ludzi, w dzieciństwie podróżując mało, aby nie powiedzieć - w ogóle. Lannisterówna, jako honorowy gość, spędziła na Smoczej Skale parę dni, w ciągu których miała okazję zbliżyć się jeszcze bardziej do ukochanego. Wizyta w Dragonstone skończyła się owocnie, bowiem oświadczynami Targaryena, który podobnież już wcześniej wysłał Domowi Lwa wszelkie formalności. Pomimo spotkania się z ostrą krytyką ich związku przez rodzinę Agarona, młodzi ostatecznie wzięli ślub. Niecałe dwa lata po ceremonii Emerahl nareszcie zaszła w ciążę. Do czasu drugiego trymestru przyszli rodzice byli wniebowzięci z perspektywy posiadania potomka, dopóki dziewczyna nagle nie poroniła. Wieść o stracie dziecka mocno odbiła się na psychice obojga, w szczególności przeżyła to Emerahl, która popadła w głęboką depresję. Dopiero po niespełna roku dziewczę doszło do siebie z pomocą męża, który nie odstępował jej chociażby na krok. Pogodzona niejako z myślą, że być może nigdy nie będzie im dane mieć dziecka, Emerahl starała się iść naprzód i nie przejmować porażkami. I tak jak się domyślali, kolejne lata mijały, pozwolę sobie ująć - bezowocnie. Obecnie, pięć lata po ślubie na tron wstąpił brat Agarona - Aerys. Reszta to puste kartki, z niecierpliwością oczekujące na zapełnienie mniej, lub bardziej barwnymi wydarzeniami.
ekwipunek:
> Na szyi spoczywa nieodłączny rodowy medalion wykonany ze szczerego złota; z tyłu, dodatkowo, zostało wygrawerowane - misterną czcionką - słynne motto Lannisterów.
> Na serdecznym palcu prawej dłoni nosi zazwyczaj rodowy pierścień w kształcie niby to głowy lwa, również inkrustowana prawdziwym złotem.
> Posiada również iście Lannisterską bransoletkę, którą nosi jednak zdecydowanie częściej niż chociażby pierścień ze względu na jej niebanalne walory wizualne.
> Ze względów bezpieczeństwa nigdy nie rozstaje się z poręcznym sztyletem, którego nie zawaha się użyć w razie potrzeby. Ostrożności nigdy nie za wiele.
> Karminowa sakiewka z kilkunastoma smokami - ot, na czarną godzinę - zawiązywana na złoty sznurek.
> W kufrach trzyma wszelkiej maści bogato zdobione suknie, pachnidła, biżuterię itp. kobiece bibeloty.
> W królewskiej stajni trzyma prywatną białą klacz o imieniu Rahzel, na której zwykła podróżować jako młódka.
> Zazwyczaj nosi ze sobą pieczęć Targaryenów, tak na wszelki wypadek. Zdając sobie sprawę z jej wielkiej wartości, strzeże jej jak oka w głowie.
> Nie obędzie się również bez mniej lub bardziej ozdobnej papeterii do korespondencji listowej, a w tym pióra i kałamarza.
> Posiada sporo ksiąg napisanych zarówno po valyriańsku, jak i tych we Wspólnym Języku. Są różnorodne pod względem tematyki, jednak zazwyczaj są to baśnie tudzież co ambitniejsze romansidła. W podróż często zabiera ze sobą jeden, czy dwa tomiszcze.
> Na czarną godzinę, za pazuchą zawsze trzyma malutki flakonik ulubionych perfum.
|
|
