Cailet Stark Skąd : Wysogród Liczba postów : 148 Join date : 26/04/2013  | | Temat: Cailet Tyrell Pon Kwi 29, 2013 2:44 am | |
| Cailet Tyrell
Wiek:16 lat
Miejsce Urodzenia:Wysogród
Stanowisko:---
Ród:T Y R E L L
Wygląd:
Ci, którzy usta lubią zwilżyć trunkiem ognistym w karczmach Westeros, a ucho mają sprawne i ciekawe krążących po Siedmiu Królestwach pieśni oraz legend, mogli zasłyszeć kiedyś opowieści o urodzie dam z Wysogrodu, które przy sukniach przypięte noszą róże i różami ozdabiają pukle swych lśniących loków. Mówi się, że to właśnie owe kwiaty, których złote płatki dumnie zdobią zielone tło herbu Tyrellów i bujnie rozkwitają w ich ogrodach część swojego uroku użyczają damom z ich rodu, których uroda z każdym rokiem jest coraz bardziej godna pieśni. O Cailet Tyrell również można powiedzieć, że wszyscy bogowie - zarówno starzy, jak i nowi - nie poskąpili jej zalet aparycji. Drobną, jasną twarz o łagodnych, regularnych rysach okalają fale o ognistym kolorze, którego nie sposób pomylić z żadnym innym, zazwyczaj rozpuszczone niemal zupełnie luźno i skromnie upięte niewielką ilością ozdób w kształcie róż. Na jej delikatnie zadartym, drobnym nosku przysiadło kilka ledwie dostrzegalnych piegów - drobnych pocałunków słońca, którego promienie obficie obmywają tę część krainy. Kilka z nich pojawia się także na jej policzkach i w delikatnych dołeczkach, jakie w nich powstają, gdy dziewczyna się uśmiecha. Aby owym piegom móc przyjrzeć się dokładniej, należy nachylić się bliżej, a nieczęsto nawet schylić, gdyż Cailet jest kobietą niewysokiego wzrostu (zadzierającą głowę, by większości osób móc spojrzeć w oczy, czego nie należy mylić z zadzieraniem nosa, gdyż z jej całej postawy bije zarówno skromność, ale także odpowiednio wyważona pewność siebie), drobnej budowy, lecz kobiecych kształtów często podkreślonych przez odpowiednie suknie, których krój utrzymany jest niezmiennie w dobrym smaku dalekim od wulgarności ubioru tanich kurtyzan. Ich materiały są lekkie i delikatne, a dzięki różnym odcieniom zieleni uwydatniają kolor dużych, również zielonych oczu młodej damy z uwagą i zainteresowaniem przyglądającym się otaczającemu ją światu.
historia:
Róże były wszędzie. Wysogród zdawał się pękać od nich w szwach. Odkąd tylko Cailet potrafiła sięgnąć pamięcią wstecz, ich dumne, piękne główki wyglądały na nią ze wszystkich zakamarków rodzinnego zamku, a ich płatkami zdawało się być usłane jej życie. Beztroskie, sielskie, anielskie dzieciństwo upływało małej damie na zabawach z dwórkami oraz zdobywaniu wiedzy i umiejętności, jakie posiadać powinna kobieta o jej pozycji. Z przyjemnością poznawała techniki wykonywania nowych ściegów, a spod jej palców wychodziły coraz to nowsze wyszywane cudeńka, którymi nie omieszkała się chwalić rodzicom oraz wszystkim mieszkańcom dworu, którzy tylko chcieli wysłuchać radosnej paplaniny małej, miedzianowłosej trzpiotki o urokliwym uśmiechu. Taniec od zawsze sprawiał jej radość, zwłaszcza kiedy jej nauczyciele posiadali wysoce przyjemną aparycję i szerokie ramiona - a na tego typu męskie atuty zaczęła zwracać uwagę stosunkowo wcześnie. Nie miała także problemów z nauką zasad dobrego wychowania i oprócz wskazówek, jakie dostawała od dam dworu nauczających ją ogłady przystojącej młodej damie oraz drobnych, acz sprytnych sztuczek, jakie stosować może, by osiągnąć pożądane cele nie zdradzając się przy tym ze swymi zamiarami (przecież wszystkim wiadomo, że kobieta powinna działać subtelnie, podsuwając mężczyznom swoje pomysły tak, aby myśleli, że to ich własne), Cailet intuicyjnie wyczuwała, co i kiedy powinna powiedzieć czy jak uśmiechnąć się w odpowiedni sposób, aby wzbudzić sympatię oraz zaufanie. W swoim zachowaniu nigdy nie była nachalna ani natarczywa, nie lubiła wychylać się bez konieczności, a raczej upodobała sobie miejsce na bezpiecznej pozycji obserwatora lub maskotki dworu - damy, która czaruje uśmiechem i słodyczą usposobienia, a przy tym jest miłym towarzyszem rozmów, bo braku intelektu także nie można było jej zarzucić. Wprawdzie nauka historii rodów zamieszkujących Siedem Królestw i politycznych powiązań nigdy nie należała do jej ulubionych zajęć i raczej ją nudziła niż pasjonowała (wbrew oczekiwaniom, jakie pokładali w niej rodzice), jednak zaznajomiwszy się z odpowiednimi faktami, poproszona o swoją opinię potrafiła zaskoczyć rozmówcę trafnym oraz przemyślanym komentarzem. Za to szczególnie fascynowała ją muzyka oraz barwne opowieści o walecznych, honorowych rycerzach toczących boje w obronie wielkich ideałów i o pięknych damach ich serca - rozbudzały one wyobraźnie Cailet i wprawiały w uniesienie, rozbudzając myśli i emocje, jako że została obdarzona naturą szczególnie wrażliwą oraz romantyczną. Nie oznacza to jednak, że była przez to słaba, gdyż za swoją siłę uznawała intelekt, niezłomność oraz temperament, który odpowiednio pobudzony potrafił dać o sobie znać. Przeciwności, chociaż do tej pory nie natrafiła na wiele na swojej drodze, nie byłyby w stanie jej złamać - tego była zawsze absolutnie pewna.
Dorastanie w Wysogrodzie nie było dla niej w żaden sposób przykre ani kłopotliwe, a z każdym mijającym dniem zdawała się rozkwitać niczym róże w ogrodach należących do jej rodu. Od małego przygotowywana była do roli, jaką pewnego dnia przyjdzie jej spełnić i nigdy się nie sprzeciwiała czekającemu na nią losowi. Doskonale wiedziała, że jako córka rodu Tyrellów pewnego weźmie ślub ze względów politycznych, aby zawiązać sojusz z innym rodem o wysokiej pozycji w Westeros. Co ma być, to będzie, Cailet miała święte przekonanie, że przetrwa w każdych warunkach. Plany małżeństwa jednak nie pojawiały się na horyzoncie przez długi czas, a ognistowłosa róża Tyrellów dojrzewała coraz bardziej, powoli zaczynając stresować się wizją staropanieństwa. O odpowiednią partię nie było łatwo, a Lord i Lady Tyrell nie chcieli wydać jej za byle kogo, wspierając tym samym nieodpowiednio silny ród swoją armią i bogactwem. Dopiero niedługo po dniu jej szesnastych urodzin słowiki Wysogrodu rozćwierkały się, wyśpiewując radosną nowinę - Cailet Tyrell została obiecana dziedzicowi Winterfell, Aidanowi Stark i jeśli tylko ktoś spytałby młodą damę o zdanie, musiałaby przyznać, że nowina ta była jej wyjątkowo w smak. O swoim narzeczonym słyszała wiele - o jego męstwie, honorze, odwadze i wszystkich cechach, jakimi odznaczać powinien się prawdziwy wojownik Północy, jednak szczególnie dużo słyszała o tym, jak bardzo jest przystojny. Od tamtej pory jej serce biło szybciej na samą myśl o poznaniu tego, u którego boku miała być ozdobą przez resztę swojego życia.
ekwipunek:
- Lekka suknia.
- Płaszcz z futrzanym podbiciem.
- Złota brosza w kształcie róży Tyrellów.
- Niewielki, zgrabny sztylet o wąskim ostrzu, z kilkoma szmaragdami przy rękojeści, ukryty za podwiązką przy udzie.
- Niewielka książeczka ze zbiorem baśni i legend zza Wąskiego Morza.
- Zielona sakiewka haftowana w złote róże.
|
|
Valar Morghulis Liczba postów : 124 Join date : 10/04/2013 | | Temat: Re: Cailet Tyrell Wto Kwi 30, 2013 1:25 pm | |
| |
|
