Estelle Tyrell

Aparycja

Estelle to młoda panna o ponadprzeciętnym wzroście (167 cm) oraz szczupłej, ale niepozbawionej kobiecych kształtów, sylwetce. Jej skóra ma nieco ciemny, jak na pochodzącą ze szlachetnego rodu mieszkankę Reach, odcień (najprawdopodobniej jest to skutek częstego przebywania na słońcu) i jest wyjątkowo gładka, aczkolwiek została oszpecona jedną, podłużną blizną - blizna ta znajduje się na łopatce i ma mniej więcej pięć centymetrów długości. Ciemnobrązowe, lekko kręcone włosy sięgają pannie pod biust. Swoją drogą nie lubi ich spinać, lecz podczas podróży i dworskich uroczystości często to robi. Twarz kobiety jest mała i owalna z wysoko osadzonymi kościami policzkowymi, nie widać na niej oznak zmęczenia. Oczy są szerokie w kształcie migdałów, a ich kolor jest zbliżony do koloru włosów. Średniej wielkości usta i nos raczej nie przykuwają większej uwagi. Palce ma chude i proste, a paznokcie zadbane i zawsze czyste. Nogi panienki są długie i dosyć szczupłe, lecz nie przypominają patyków. Brzuch jest płaski, ale żebra jej nie wystają. Poza wcześniej wspomnianą bliznami oraz kilkoma pieprzykami, na ciele Estelle trudno doszukać się niedoskonałości.
Porusza się zazwyczaj cicho, bardzo lekko i płynnie. Spojrzenie ma raczej bystre, przeszywające.
O dziwo, panna Tyrell nie przepada za wyszukanymi, pełnymi przeróżnych ozdób sukniami, dlatego na co dzień można zobaczyć ją w skromnych, aczkolwiek niepozbawiających ją elegancji i kobiecości, strojach. Te pierwsze uważa za zbędne i przede wszystkim niezbyt wygodne. W drugich zaś czuje się całkiem dobrze. Mimo wszystko co jakiś czas, zależnie od okazji i miejsca przebywania, przyodziewa te charakterystyczne dla wysoko urodzonych kobiet szaty. Niekiedy robi to ze względu na naciski ze strony Pana Ojca oraz swojej rodzicielki, którzy pragną, aby godnie reprezentowała swój ród. Jeśli chodzi o biżuterię, to przeważnie stawia na minimalizm - prosty naszyjnik, kolczyki oraz zwykły pierścionek w zupełności jej wystarczą. Bardzo rzadko rozstaje się z wisiorkiem z symbolem rodu Tyrell, który zwykle skrywa pod materiałem ubrania.

Biografia

Estelle przyszła na świat w Wysogrodzie jako córka, a zarazem ostatnie dziecko, najmłodszego brata obecnie panującego Lorda Randylla Tyrella. Była bardzo zdrowym niemowlakiem, aczkolwiek nie można powiedzieć, by jej ojciec cieszył się z przyjścia na świat kolejnej córki. Spodziewał się bowiem syna. Cóż, w przeciwieństwie do swojej starszej siostry, nigdy nie była oczkiem w jego głowie. Właściwie to rodziciel poświęcał jej wyjątkowo mało uwagi.

Kiedy skończyła lat osiem, ojciec wraz z bratem opuścił Wysogród, by udać się w długą podróż po Essos. Jego nieobecność poniekąd działała na korzyść dziewczynki, bo dzięki temu często udawało jej się unikać surowych kar. Matka, w przeciwieństwie do głowy rodziny, nie nadawała się do ich wymierzania, ponieważ była zbyt dobra i litościwa. Poza tym zazwyczaj skupiała się na domowych obowiązkach i innych typowych dla kobiet zajęciach. Nie starczało jej energii oraz czasu na śledzenie każdego kroku córki, która jako dziecko do spokojnych niestety nie należała. Mało tego, często zadawała się z chłopcami. Na szczęście strażnicy rzadko spuszczali ją z oczu, toteż nie stała jej się większa krzywda.
Wiele zmieniło się po powrocie Pana Ojca z Essos, który dowiedziawszy się o dziwnych poczynaniach córki, zakazał jej zabaw z przedstawicielami przeciwnej płci i kazał skupić się na pożytecznych rzeczach, takich jak, np. nauka historii Westeros.
Po nieudanej próbie wydania starszej córki za mąż, głowa rodziny w pełni powróciła do obowiązków, po części zapominając o swojej najmłodszej latorośli, która większość wolnego czasu zaczęła poświęcać nie tylko nauce, ale i słuchaniu oraz obserwacji tego, co działo się wokół. Dzięki temu wiele się dowiedziała i co najważniejsze, zawsze potrafiła dobrze wykorzystać zdobytą wiedzę.

Podczas gdy jej siostra oraz osobista służka zmagały się z bliżej nieznaną chorobą, ona miała się świetnie. Niby momentami współczuła siostrze cierpienia, lecz nie ubolewała nad tym tak mocno, jak ich rodzice. Prawdę mówiąc z siostrą więcej ją dzieliło niż łączyło. Nigdy nie były ze sobą szczególnie blisko. Może to przez zazdrość? A może przez brak wspólnych zainteresowań? Tak czy owak Ismeyna pokonała chorobę. Służka zaś zmarła, po czym została zastąpiona przez dojrzałą kobietę o imieniu Ahrysa. Urodzona i wychowana w Essos Ahrysa początkowo była dla panny Tyrell wielką zagadką. Jednak z racji tego, że spędzały razem dużo czasu, naturalnie udało jej się nawiązać z nią bliższą relację, która szybko przerodziła się w coś na kształt ukrytej przyjaźni. Dowiedziawszy się więcej na temat przeszłości oraz "niezwykłych" umiejętności swojej służki, panna Tyrell zapragnęła czegoś się od niej nauczyć. Cóż, Ahrysa przez pewien czas była kurwą, lecz nie taką zwykłą kurwą, jakie można spotkać w większości burdeli w Westeros. Ona potrafiła nie tylko czarować swoim wdziękiem, ale również mistrzowsko posługiwać się sztyletem. Ufała swojej pani, więc w tajemnicy uczyła ją znanych sobie sztuczek, niektórych języków używanych w Wolnych Miastach, a także opowiadała jej o Essos, mężczyznach i wielu innych ciekawych rzeczach.  

W dniu piętnastych urodzin, ku swojemu zdziwieniu, Estelle dostała od Pana Ojca wyjątkowy prezent w postaci pięknego, karego konia, któremu nadała imię Hermes. Krótko po tym okazało się, że rodziciel, wraz z władcą Wysogrodu, pragną wydać ją za jakiegoś owdowiałego lorda. To był czas, kiedy panna rozważała nawet podjęcie próby ucieczki z Reach. W każdym razie nie było to konieczne, bo Tyrellowie nie dogadali się z lordem i ostatecznie do żadnego ślubu, ani zaręczyn, nie doszło. W czasie gdy ser Tyller powoli rozglądał się za kolejnym potencjalnym zięciem, ona spędzała wolne chwile z Ahrysą, wciąż ucząc się od niej nowych rzeczy.
W końcu nadszedł dzień, w którym ojciec przypomniał jej, że powinna wyjść już za mąż, po czym został jej przedstawiony nowy kandydat na męża. Panienka mu się spodobała, więc zaczęto snuć plany odnośnie ich ożenku. Niestety, podobnie jak w poprzednim przypadku, do ślubu nie doszło, gdyż młoda Tyrellówna wcale nie chciała stać się mężatką - czego nigdy nie mówiła na głos - i, korzystając z rady Ahrysy, w sprytny sposób otruła swojego niedoszłego małżonka. Cała wina zaś spadła na jedną ze służących, która w późnych porach odwiedzała jego komnatę, przynosząc mu wino, i przebywała tam podejrzanie długo... Uznano, że służka zamordowała mężczyznę z powodu zazdrości - lub innych osobistych pobudek - i niemal natychmiast pozbawiono ją głowy.

Z biegiem czasu Estelle zaczęła szukać innych sposobów na wymiganie się od ewentualnego zamążpójścia. Chociaż tak naprawdę nie musiała tego robić, ponieważ nie słyszała o tym, by Lord Randyll planował wkrótce wydać ją za mąż. Z drugiej strony jej ojciec cały czas liczy na pojawienie się wysoko urodzonego kawalera, którego jego młodsza córka - miejmy nadzieję, że dobrowolnie - niedługo poślubi. Jednocześnie stara się jej wmówić, że dama jej pokroju zawsze winna godnie się prezentować. Większości mężczyzn zależy na przykładnej żonie i matce, a ona niestety nie jest kobietą, która spełniłaby się w tej roli... Jej charakter oraz silna potrzeba niezależności stanowi tutaj ogromną przeszkodę. Ale to wcale nie znaczy, że tej przeszkody nie można pokonać.

Ciemnowłosa nie przepada za panującą na większości dworów atmosferą i przez jakiś czas starała się unikać uczestniczenia w dworskich uroczystościach. Mimo to, ze względu na swoją pozycję oraz miejsce stałego pobytu, ma spore pojęcie o tym, co dzieje się w królestwie. Ponadto, pomijając jej dziwne zainteresowania, potrafi zachowywać się, jak na pannę Tyrell przystało i chociaż stworzyć pozory idealnej dwórki. Inaczej mówiąc, potrafi zatańczyć tak, jak jej zagrają, jeśli właśnie tego wymaga dana sytuacja.
Skrycie marzy jej się podróż do Essos, albo chociaż zwiedzenie części Westeros, w których jeszcze nigdy nie była. Póki co jednak są to tylko marzenia...

Ekwipunek

• Kary ogier typu destrier o imieniu Hermes. Spokojny, ułożony wierzchowiec.
• Skórzany strój (rzadko używany) + czarna peleryna oraz buty.
• Bordowa peleryna z futrzanym kapturem.
• Długi sztylet z ozdobną rękojeścią.
• Mały, prosty sztylet (zazwyczaj dobrze ukryty).
• Bukłak z wodą.
• Fiolka z bliżej nieznaną substancją - najprawdopodobniej trucizną.
• Wisior z symbolem rodu Tyller.
• Chusteczka w kolorze bordowym, bez wyszytych inicjałów.
• Kilka flakoników z pachnidłami i buteleczka z balsamem.
• Kufer z typowo dworskimi szatami oraz biżuterią.
• Mieszek z monetami.

acidbrain