Wystarczy krótki rzut okiem na Vasyla, a od razu widać, że to rosły mężczyzna o potężnej budowie. Ma szerokie barki i długie ramiona, a siła jego ciosu połamała już nie jednego nieszczęśnika.
Kiedyś uważano go za przystojnego, jednak kilka blizn na twarzy i wiek, zrobiły swoje. Zawsze chodzi pewnie i dumnie, z wysoko podniesioną głową. W oczy rzuca się blizna na jego twarzy, która ciągnie się od czubka nosa, przez kawałek lewego polika. Ma bardzo gęste brwi, które mają bardziej ciemniejszy odcień blondu w porównaniu do jego długich złocistych włosów.
Zazwyczaj ma na sobie bufiastą koszulę, na którą narzuca czarno-niebieską skórzaną kurtkę. Na jego nogach spoczywają brązowe spodnie ze skóry. W chłodniejsze dni ma na sobie płaszcz z wilczej skóry.
Do pasa po prawej stronie jest przypięta pochwa, w której skrywa się długi stalowy miecz. To bardzo ostra broń, za równie ostrą cenę.

.

Vasyl urodził się jako drugi syn Lorda Arryna. Nie wpłynęło to jednak znacząco na jego wychowanie.
Uczył się czytać, pisać, poznawał historię i geografię krainy. Bardzo dobrze przyswoił matematykę przez co później lubił samemu zarządzać finansami. Jak na syna lorda przystało nie pomijał lekcji etykiety.
Bardzo dobrze radził sobie z walką różnego rodzaju bronią. Najbardziej spodobała mu się jednak walka konno. Lancą czy też mieczem, na koniu był w swoim żywiole.
Przed szesnastymi urodzinami zdarzało się, że ojciec zabierał braci na polowania. Vasylowi spodobało się te zajęcie i gdy tylko osiągnął odpowiedni wiek zaczął sam zwiedzać w poszukiwaniu zwierzyny tereny Doliny. Uwielbiał wędrować całymi dniami w poszukiwaniu dzików, rysi, czy niedźwiedzi. Jednak jego największym wyczynem było zabicie trzech wilków.
Ożenił się w wieku dziewiętnastu lat. Wyszedł za córkę jednego z chorążych Arrynów. Młoda i ładna kobieta usatysfakcjonowała młodzieńca. Początkowo nie iskrzyło między nimi, ale w miarę upływu czasu poznawali się coraz lepiej. Są raczej szczęśliwym małżeństwem. Najlepiej świadczy o tym ich trójka dzieci. Syn i dwie córki.
Vasyl był bardzo zadowolony z narodzin pierworodnego. Wyprawił wielką ucztę, na którą zaprosił oprócz rodziny również wielu chorążych. Trwała dwa dni i była tak huczna, że kilku lordów musiało odpoczywać przez następne trzy dni.
Wprawdzie to jego starszy brat miał zostać (i w końcu został) lordem, ale nigdy nie zapomniał o tym, że i on musi zawsze stać w obronie Doliny.
Pierwszą większą okazję (nie licząc kilkunastu kampanii przeciw górskim klanom)miał w czasie najazdu Tully’ch na jego rodzinne ziemie. W czasie jednej z bitew został draśnięty toporem i od tamte pory twarz przyozdabia mu blizna. W czasie tej wojny poznał sir Artys’a Royce’a dziedzica Runestone. Mężczyźni zaprzyjaźnili się.
Brał udział również w odsieczy dla Lannisterów. Lwy zostały zaatakowane przez Żelazne Wyspy. Mimo niechęci do opuszczania Doliny wykonał obowiązek w stosunku do sojuszników.
Kolejne lata Vasyl spędził w Orlim Gnieździe jako prawa ręka swojego brata. Zajmował się głównie zarządzaniem. Finanse i doglądanie regularnych oddziałów wojska to dla niego chleb powszedni.
Interesy Doliny przedkłada nad stosunki z rodziną. Nie oznacza to, że nie kocha swoich bliskich. Wie, że najlepiej zadba o nich broniąc granic ziemi Arrynów.