Daen, jak przystało na syna jego lordowskiej mości, wyglądem bardzo przypomina swojego ojca. Jest to postawny, mierzący sobie 6 stóp wysokości młody następca lordowskiego tronu, który od najmłodszych lat kształcił się pod czujnym okiem nauczycieli swojego Pana ojca. Efektem tychże nauk, poza samą bystrością umysłu był także trening ciała, który w efekcie młodemu paniczowi nadał smukłą, acz dobrze wyrzeźbioną sylwetkę, która niejedną pannicę mogłaby przywrócić o zawrót głowy. Daen na wzór swojego Pana ojca, nosi włosy zapuszczone tuż za uszy, a ich odcień z całą pewnością mieści się pomiędzy stwierdzeniem jasnych, a ciemnych. To co nie czyni go idealną kroplą swojego ojca, to kolor oczu, których barwa szaro-niebieska jest pamiątką, po własnej matce. Kolejnym istotnym faktem, który odróżnia go od rówieśników to zarost, który nosi z upodobaniem, i który bardziej czyni go podobnym do dalekich mieszkańców zamieszkujących północ Westeros. Może to właśnie on przyczynia się do intrygowania płci pięknej, która z westchnięciem obserwuje młodego lorda?
Daen Clegane jest prawomocnym dziedzicem Twierdzy Clegane i ubiera się jak prawowity następca tronu. Poza wyszukanymi szatami, które składają się na jego garderobę, przede wszystkim można go zauważyć w wygarbowanych spodniach i lnianej koszuli na którą narzucona jest zwykle lekka zbroja, która nadaje przyszłemu władcy stosowny dla jego pozycji oddźwięk na dworze jego Pana ojca.

Daen Clegane przyszedł na świat pewnej letniej nocy. Jego narodzinom towarzyszyły głośne krzyki matki, jak i jego własne, ciche kwilenie. Zdrowy noworodek, ważący prawie 8 funtów, pomimo nadszarpnięcia zdrowia Lady Clegane, był prawdziwym darem, z którego cieszyli się wszyscy w włościach Lorda. Było to w końcu ich pierwsze dziecko, a do tego syn, który pozwalał na przedłużenie rodu.
Ostatecznie Daen był jednym z całej trójki dzieci Lorda i Lady Clegane, ale to on mógł cieszyć się od małego największą uwagą swojego ojca. W przeciwieństwie do najmłodszego z rodzeństwa - swojej siostry, nie był w końcu obwiniany o odebranie życia matce przy porodzie, a dodatkowo na jego korzyść przemawiał fakt, że w przyszłości to on obejmie we władanie Twierdze Clegan i powinien odebrać właściwe wykształcenie stosowne do przyszłych obowiązków.
Mająć to wszystko na względzie Lord Clegane dopilnował, aby jego syn stale mu towarzyszył i pobierał przy tym należyte nauki. Dlatego też jego obecność podczas polowań, audiencji, przeglądów wojska, przestała po krótkim czasie dziwić wszelkich doradców czy też gości. Nabyta w ten sposób wiedza sprawiła, że chłopak doskonale poznał rodowe włości i częstokroć przewyższał swoją znajomością w tych dziedzinach ludzi starszych. Niemniej nauczony szacunku, nie okazywał, ani nie wywyższał się nad innych.
Pamiętając o swoich obowiązkach wasala wobec seniora, Lord Clegane niejednokrotnie wyruszał do siedziby Lannisterów w Casterly Rock, odnawiając hołd, płacąc należny podatek, a zarazem usilnie starając się, by jego syn jak najlepiej poznał bądź przynajmniej zobaczył najważniejszych ludzi tego miejsca które z punktu ich widzenia było dla nich bardzo ważne. Daen przyjął i zrozumiał te lekcje. Niemniej jednak nigdy nie pozwolił wyrazić sobie, że taki stan rzeczy mu się nie podoba i chętnie tą posługę by zmienił, a może nawet odwrócił? Któż to wie.
Mijały lata, a Daen dorastał. Wpojona przez ojca duma do rodu, a odziedziczona po matce pogoda ducha, uczyniła z niego człowieka, z którym wielu ludzi chciałoby mieć więcej do czynienia bo można się było po nim spodziewać zarówno wewnętrznej siły zmuszającej do działania, jak i twardych zasad których by się trzymał w życiu codziennym i które nie zniosłyby ludzi mu towarzyszących na manowce. Pomimo tego jego kontakty z rodzeństwem nie należały do najbliższych. Kochał ich, w końcu to była jego rodzina, ale pewne odizolowanie od innych dzieci w jego wieku, w pewien sposób spaczyło jego sposób pojmowania świata. Wszelakie przejawy dziecinności, braku zachowania powagi, zwyczajnie go drażniło.
Można by się zastanowić, czy poświęcając aż zanadto uwagi synu, Lord Clegane nie popełnił błędu. Sprawdzianem tego miała być nadchodząca, walna bitwa, która miała się odbyć pod Lannisportem. Wtedy też Lord Clegane mógł się przekonać o zdolnościach bojowych i zmyśle taktycznym swojego syna. kiedy to chorąży Lannisterów dostali za zadanie swoją jazdą okrążyć, a następnie zaatakować armię najeźdźców z prawej flanki. Daen, który dowodził wtedy czwartą częścią wojsk swojego ojca, podołał zadaniu i zdołał wbić się, a następnie rozbić od środka czworobok utworzony na prędce przez Żelaznych Ludzi. Tamtego też dnia żołnierze Cleganów przekonali się o wyższości własnego żelaza, Daen dowiedział się jakie to uczucie odebrać komuś życie, a Lord Clegan uzmysłowił sobie, że doskonale przygotował przyszłego następce.