Motto: Growing Strong
Herb: złota róża na zielonym tle, Siedziba:Wysogród
Korzenie Rodu Tyrell sięgają legendarnego Gartha Greenhanda, pierwszego Króla Reach, który sprawił, że kraina zakwitła. Przez ponad tysiąc lat synowie, wnukowie i prawnukowie Greenhanda władali Reach jako Ród Gardener, a potomstwo jego córek wrastało w najbardziej potężne rody okolicznych krain. Ród Tyrell decydował się służyć swoim kuzynom Gardenerom jako Namiestnicy, by zarządzać ich posiadłością w Wysogrodzie i codziennymi sprawami Reach. Rośniemy w Siłę to dewiza naszego Rodu i pod naszym Namiestnictwem w siłę rosło nie tylko Reach, ale również my.
Kiedy Aegon Targaryen wyruszył na podbój Westeros, Król Mern IX wyszedł mu naprzeciw, by bronić swojej krainy. Nie był jednak przygotowany na to, że Aegon ma za sobą armię żywych smoków. Być może przed ruszeniem w bój mógł posłuchać rad swych wiernych Namiestników... Chociaż może właśnie to zrobił? Po jego śmierci Lord Harlen Tyrell, Namiestnik Reach poddał krainę Aegonowi Zdobywcy, w zamian za to otrzymując nad nią zwierzchnictwo.

Ród władający: Tyrell
Położenie: Reach
Wysogród (Highgarden) jest siedzibą domu Tyrell, stolicą Reach i sercem rycerstwa Siedmiu Królestw. Leży nad rzeką Mander, to również tutaj Różany Trakt spotyka się z Morskim Traktem, czyniąc miasto ważnym węzłem komunikacyjnym.
Pośród murów właściwej twierdzy znajdują się wizytówki Wysogrodu - gaje, fontanny, cieniste dziedzińce oraz marmurowe kolumnady. Ogrody przesycone są wonią róż, śpiewem trubadurów, muzyką flecistów, skrzypków, harfiarzy i dudziarzy. W stajniach czekają najprzedniejsze ogiery, będące niejednokrotnie obiektami zakupu Lordów z całego Westeros. Miasto słynie również z kompleksu wypoczynkowego oferującego żeglugę na pokładzie malowniczych stateczków nurtem rzeki Mander. Z najwyższych kondygnacji Wysogrodu widać całe mile pól, na których uprawiane są najbarwniejsze kwiaty, najsłodsze melony oraz najbardziej soczyste brzoskwinie w całym królestwie.
Wysogród był niegdyś siedzibą domu Gardener oraz stolicą królestwa Reach.

Stanowisko: dziedzic Wysogrodu, pierworodny Lorda Tyrella
Wiek: 26 dni imienia w chwili śmierci
Lorent po narodzinach był zbyt małym i zbyt chudym niemowlęciem, przez co maestrzy nie dawali mu dużych szans na przeżycie. Okazało się jednak, że Tyrell nie zapadł na żadną śmiertelną chorobę i wyrósł na całkiem zdrowego oraz sprytnego chłopca. Szybko przyswajał wszelkie informacje, szczególnie te, które powtarzane mu były wielokrotnie, nie przejawiał jednak wyjątkowych umiejętności w wojaczce. Najstarszy z rodzeństwa najpierw poznawał dobrze cały Wysogród, a potem odwiedził najważniejsze miasta Westeros, by lepiej poznać charakter innych części królestwa. Kiedy był nastolatkiem, rodzice znaleźli dla niego odpowiednią żonę z rodu Tully - po trzecim poronieniu młodziutka małżonka zmarła w połogu... a przynajmniej tak brzmiała utrzymana przez Tyrellów wersja. Sam Lorent przez długie lata unikał kolejnego ożenku, zadowalając się przyjemnościami ofiarowanymi przez służki - i to właśnie jedna z nich zamordowała dziedzica w łożu, zaraz po haniebnym czynie popełniając samobójstwo. Oficjalna wersja głośni jednak, jakoby za śmierć Lorenta odpowiadał nieznany skrytobójca, który zdołał zbiec z Wysogrodu po dokonanej zbrodni.

Stanowisko: drugi syn Lorda Tyrella
Wiek: 24 dni imienia w chwili śmierci
Urodził się jako drugi w kolejce do odziedziczenia tytułu Lorda Wysogrodu.  Wychowywany był pod kloszem, zawsze przejawiał większą chęć do wojaczki niż do siedzenia nad księgami. Z chęcią pobierał lekcje szermierki i jazdy konnej, prosząc rodziców o coraz to nowsze bronie, wierzchowce oraz trenerów. Pomimo niezaprzeczalnego talentu do walki, nie był zbyt dobrym strategiem, radził sobie za to dobrze w bijatykach na pięści, na miecze, pojedynkach na kopie. Właśnie w ten sposób wyładowywał złość. Był porywczy i łatwo przychodziło go sprowokować, szczególnie jeśli chodziło o honor rodziny. W 263 roku po Lądowaniu Aegona dowodził oddziałem łuczników podczas wojny na Zachodzie, w 263 AL reprezentował swą siostrę Alysanne podczas sądu w Królewskiej Przystani, gdzie też podczas próby walki poniósł śmierć z rąk dornijskiego księcia, Trystana Martella, przesądzając tym samym o wyroku skazującym młodszą siostrę na ścięcie.

Stanowisko: pierwsza córka Lorda Tyrella
Wiek: 18 dni imienia
Valerie już od czasów dziecięcia nie była typowym przypadkiem grzecznej, ułożonej i statecznej damy. Zamiast siedzieć w domu nad książkami, wolała biegać, jeździć konno, strzelać z łuku i wspinać się po drzewach. Do nauki musiała przykładać się bardziej niż reszta rodzeństwa. Miała problemy z zapamiętywaniem skomplikowanej historii i pojęć, ale dzięki ambicji oraz ciężkiej pracy udało jej się nadgonić braki. Podróżowanie, przebywanie z innymi ludźmi, poznawanie innych kultur, odkrywanie natury ludzkiej, słuchanie licznych nauczycieli i wpływ najstarszego brata - z którym miała najlepszy kontakt z rodzeństwa - nauczył ją powściągliwości oraz dystansu. Dzięki temu na oczach bliskich z białej, niewinnej, młodej róży - jak zwykli ją czule nazywać ''Białą różyczką rodu'' -  rozkwitła w dojrzałą kobietę o ostrych kolcach. Jej zaręczyny jednak nadal owiane są tajemnicą. Nie wiadomo czy Lord Tyrell odwleka co nieuniknione, Valerie skutecznie i umyślnie odstrasza potencjalnych kandydatów, czy też Ojciec szykuje dla niej coś... specjalnego, co wyłączenie napawa dziewczynę niepokojem. Na razie jednak żyje chwilą, napawając się wolnością i swobodą.

Stanowisko: druga córka Lorda Tyrella
Wiek: 18 dni imienia
Celeste jako dziecko należała do dziewczynek pojętnych, choć chodzących własnymi ścieżkami - ciężko było utrzymać ją w miejscu i zmusić, by skupiła się na jednej czynności. Od pewnego momentu swego życia zatracała się w literaturze i nawet nie zauważyła momentu, gdy sama zaczęła pisać. Spod jej pióra wychodziły mniej bądź bardziej udane zestawienia słów, dzięki którym była w stanie odgrodzić się od świata zewnętrznego. Choć Celeste nigdy nie była sympatyczką siłowych rozwiązań, pojęła niechętnie, iż to wyłącznie dzięki nieustannym knowaniom można utrzymać się przy życiu: los poniekąd podjął decyzję za nią, nakazując, by w końcu wyjęła nos spomiędzy stronic ksiąg i spojrzała na świat chłodnym, racjonalnym wzrokiem kogoś, kto poznał go od literackiej podszewki. Jej największą wadą oraz zaletą jednocześnie okazał się fakt, iż brak umiejętności władania bronią nadrabiała wyniesionym jeszcze z czasów dziecięctwa sprytem połączonym z lotnym piórem. Śmierć rodzeństwa wywarła na niej paraliżujące strachem wrażenie, lecz jednocześnie zahartowała, dzięki czemu Celeste stała się pewną siebie, zdeterminowaną kobietą.

Stanowisko: trzecia córka Lorda Randylla Tyrella
Wiek: 16 dni imienia w chwili śmierci
Cailet wychowana została tak, jak na Różę przystało - nigdy nie stroniła od nauki tańca, haftu czy dobrego ułożenia. Łagodna, choć gadatliwa z natury, od lat dziecięcych zdobywała sympatię dworzan rodziców, spośród rodzeństwa wyróżniając się intensywną rudością włosów. Intuicyjnie wyczuwała, co i kiedy powinna powiedzieć czy jak uśmiechnąć się w odpowiedni sposób, aby wzbudzić sympatię oraz zaufanie. W swoim zachowaniu nigdy nie była nachalna ani natarczywa, nie lubiła wychylać się bez konieczności, a raczej upodobała sobie miejsce na bezpiecznej pozycji obserwatora lub maskotki dworu - damy, która czaruje uśmiechem i słodyczą usposobienia, a przy tym jest miłym towarzyszem rozmów, bo braku intelektu także nie można było jej zarzucić. W szesnastym dniu imienia poślubiła Aidana Starka, dziedzica Winterfell oraz przyszłego Namiestnika Północy - małżeństwo zakończyło się jednak wraz ze śmiercią Cailet, która zmarła w Braavos na skutek zarazy, jaka panowała w mieście podczas wizyty nowożeńców. 

Stanowisko: czwarta córka Lorda Randylla Tyrella
Wiek: 15 dni imienia w chwili śmierci
Alysanne okazała się - jak na swój wiek - niezwykle inteligentna i pojętna, co szybko zauważyła zarówno wychowująca ją septa, jak i maester. W wieku zaledwie 6 dni imienia została wysłana do Starego Miasta, gdzie miała nabyć dodatkową wiedzę oraz zacieśnić stosunki z Hightowerami. W wieku 9 lat Alysanne odesłana została do Dorne, by pomóc załagodzić niechęć pomiędzy Tyrellami a Martellami - to właśnie tam poznała księżniczkę Lynette, co w kilka lat później obu im przyniosło zgubę. Alysanne bezpośrednio przyczyniła się do wojny pomiędzy Dorne a Ziemiami Burzy oraz do otrucia Księcia oraz Księżnej Dorne, o co została oskarżona i osądzona w 263 roku po Lądowaniu Aegona - podczas próby walki, która miała udowodnić jej niewinność, śmierć poniósł jej brat Leonard, zaś sama Alysanne została ścięta za morderstwo z rozkazu króla Aerysa II Targaryena.