Jak w temacie. Co czytacie, co już przeczytaliście, jakie książki polecacie, a jakie powinniśmy omijać szerokim łukiem?

Zacznę od Stephena Kinga i jego Łowcy Snów. Przeczytałem do połowy i polecam gorąco. Ciekawe postaci, styl pisarza wciąga i nie zamęcza czytelnika rozbudowanymi opisami, czy pseudoartystycznym bełkotem, czego się obawiałem pierwszy raz sięgając po Kinga

Przede wszystkim cała twórczość Andrzeja Sapkowskiego, a szczególnie Trylogia Husycka i Saga o wiedźminie. Styl Sapkowskiego jest bardzo specyficzny, a przy tym bardzo dobry. W obu z tych, postaci są najprościej mówiąc niezwykłe, ich losy naprawdę potrafią wciągnąć. A na dodatek Trylogia Husycka równie dobrze może służyć za przewodnik po Śląsku oraz Czechach lub zbiór łacińskich zwrotów.

Serwyn Vance napisał:

A na dodatek Trylogia Husycka równie dobrze może służyć za przewodnik po Śląsku oraz Czechach lub zbiór łacińskich zwrotów.

Tudzież za zbiór użytecznych słów z języka arabskiego, zwłaszcza odnoszących się do pewnego narządu płciowego. Również polecam!

Sapkowskiego znam, przeczytałem całą sagę o Wiedźminie. Świetna fabuła, świat (liczne nawiązania do naszej rzeczywistości przez co książki nie wydawały się tylko kolejną historyjką o super-duper niesamowitym bohaterze), opisy. Za Trylogię Husycką się zabrałem, ale przez przypadek pożyczyłem drugą część i nie chcę czytać od środka. :/

Ja właśnie "Wiedźmina" przeczytałam, a do Trylogii Husyckiej zbieram się od tak długiego czasu, że szkoda gadać. Może kiedyś w końcu mi się uda ;)
A fanom urban fantasy polecam świetną, nieznaną szerszym kręgom serię Kevina Hearne "Kroniki Żelaznego Druida". Jest to seria, która wartką akcję, mitologie z różnych części świata i świetne postacie łączy z przezabawnym, niewymuszonym humorem, dzięki czemu książki tego autora pochłania się w prędkości warp.

Słowik napisał:

Zacznę od Stephena Kinga i jego Łowcy Snów. Przeczytałem do połowy i polecam gorąco. Ciekawe postaci, styl pisarza wciąga i nie zamęcza czytelnika rozbudowanymi opisami, czy pseudoartystycznym bełkotem, czego się obawiałem pierwszy raz sięgając po Kinga

Jak mówimy o Kingu, to nie możesz zapomnieć o Dallas 63. To była pierwsza książka, jaką przeczytałem spod jego pióra i na prawdę nie żałuje :) Warto.

Autor piszący w podobnym stylu, aczkolwiek szybciej przechodzący do rzeczy, można by rzec następca Kinga - Dean Koontz, polecam zajrzeć w jego książki :)

Nie będę się streszczał pisząc co do tej pory przeczytałem bo doprawdy, byłoby tego zbyt dużo. Ogranicze się jednak do tego - co warto przeczytać, a więc co polecam z samego serca :)

Po pierwsze, koniecznie zajrzyjcie do sagi Malowanego Człowieka. Książka bije na głowę - moim zdaniem - Sapkowskiego i spólkę. Wyszło już kilka części (Malowany Człowiek, Pustynna Włócznia, Wojna w Blasku..) więc śmiało możecie zaczynać czytać.

Kolejna książka którą polecam to Ziemiomorze, dość obszerna (co jest chyba zaletą :D_, ale jeśli faktycznie macie ochotę na poczytanie o przygodach w świecie magii i miecza, to na prawdę warto.

Z innych książek, które ostatnio mi się spodobały, to choćby Saga Valysterów, a także Książe Cierni, Król Cierni i Cesarstwo Cierni. Dawno nie spotkałem ksiązki, która byłaby napisana w 1-szej osobie. A napisana jest doprawdy fajnie :)

A obecnie męczę/tarmoszę Kroniki Imperium Grozy Glena Cooka, chociaż w mojej opinii, nie umywa się do tytułów zapodanych wcześniej :)

Daen Clegane napisał:

Kolejna książka którą polecam to Ziemiomorze, dość obszerna (co jest chyba zaletą :D_, ale jeśli faktycznie macie ochotę na poczytanie o przygodach w świecie magii i miecza, to na prawdę warto.

Całkowicie się zgadzam, każdy prawdziwy fan fantastyki powinien sięgnąć po
tę serię Ursuli. Rozumiem przez to, że przeczytałeś wszystkie 4 książki? Miałeś może kontakt również z ''Opowieściami z Ziemiomorza'' i ''Innym wiatrem''?

Wydaje mi się, że tak - co do tych 4. Piszę tak, ze względu na to, że to był jakiś obszerny zbiór zawierający kilka opowiadań, wszystkie tyczące się Arcymaga. Ksiązka liczyła sobie chyba coś koło 900?

:P

Ach, i bym zapomniał. Ostatnio czytałem również Achaje. Nie przepadam za bardzo za ksiązkami, w których pierwsze skrzypce grają kobiety, niemniej jednak tytuł warty przeczytania, choćby ze względu na przezabawne dialogi no i ze względu na polskiego autora no i wątek Rzeczpospolitej Polskej. A wszystko osadzone... w czasach prseudo-średniowiecznych :D

Jeśli ktoś lubi się podobijać, zamknąć w sobie i stwierdzić, że jednak ma depresję, to polecam Emila Ciorana!

Odświeżam temat. Przeczytałem już wszystko Jo Nesbo dotyczące komisarza Harrego Hole'a i gorąco polecam serię, jeśli ktoś lubi kryminały, chociaż autor lubi czasem przeciągać za długo wątki (książki zdecydowanie nie na jeden wieczór). Zachęciło mnie to do zapoznania się z klasyką klasyk powieści detektywistycznej, a mianowicie Sherlockiem Holmesem. Przez ekranizację z Downeyem Juniorem miałem już wykreowany pewien obraz genialnego detektywa i niechętnie brnąłem przez strony, ale po przeczytaniu Studium w Szkarłacie i rozpoczęciu kolejnej części, stary Holmes, ten mniej brutalny i bardziej nastawiony na dedukcję, niż na walkę, bardziej do mnie przemawia. Nie przypomina tak bardzo ponurych norweskich kryminałów i nie jest "amerykancką" szmirą o uproszczonych wątkach, do czego przyzwyczaiły nas holywoodzkie dzieła, czy co niektóre twory literatury. Czyta się lekko i miło, swobodnie, dlatego polecam do czytania w autobusach bo podskakiwanie na polskich drogach nie jest wstanie zepsuć frajdy płynącej z kolejnych stron tego dzieła.