Pogrążony w żałobie król Aerys Targaryen, Drugi Tego Imienia wraz z całym rodem królewskim z żalem zawiadamia o tragicznej śmierci królowej Ravath Targaryen, Pierwszej Tego Imienia, drugiej córce Jaehaerya II Targaryena. Władczyni Siedmiu Królestw po bolesnej oraz niespodziewanej utracie pierworodnego dziecka, nie potrafiła udźwignąć ciężaru, jaki na jej wątłych barkach złożyli Bogowie i postanowiła zakończyć swe męki, ku wielkiej rozpaczy bezradnego w obliczu podobnej tragedii męża.

Wieści te, choć smutne i siejące w sercu trwogę, nie mogą jednak za żadną cenę paraliżować życia w Westeros, które toczy się dalej. Śmierć królowej uświadomiła władcy, jak kruche jest ludzkie istnienie i jednocześnie - jak wielki dar stanowi. Pogrążony w żałobie król Aerys II Targaryen prosi zatem o oddanie hołdu swej zmarłej małżonce podczas pogrzebu, który odbędzie się osiemnastego dnia dziesiątego księżyca w Królewskiej Przystani. Ceremonia będzie miała miejsce w Wielkim Sepcie i zgodnie z życzeniem władcy potrwa trzy dni, by szlachetne ciało mogło prędko zostać złożone w kryptach Czerwonej Twierdzy.

Pomimo tragedii, jaka spotkała Miłościwie Nam Panującego, król Aerys przypomina, iż każdego Lorda spotka godne przyjęcie w Czerwonej Twierdzy. W obliczu śmierci swej małżonki nie będzie szczędził środków, aby poddani, których tak kochała, mogli złożyć jej ostatni hołd i godnie pożegnać z padołu łez oraz cierpienia.

podpisano

Nadchodzący, 264 rok po Lądowaniu Aegona Zdobywcy będzie jedynymi w swym rodzaju dwunastoma księżycami - w progi Siedmiu Królestw zawitała kolejna zima naszego życia, przypominając tym samym o nieubłaganie upływającym czasie. Zadziwiające, jak zwykłe zjawisko atmosferyczne potrafi skłonić człeka ku refleksji - nad sobą, nad najbliższymi, nad własnymi decyzjami... zwłaszcza w tym okresie, ledwie doby przed upłynięciem kolejnego roku, coraz częściej uciekamy się do rozmyślań nad własnym jestestwem: puste dywagacje jednak nigdy nie stanowiły urodzajnego gruntu dla pomyślnie spędzonego życia. Należy wszak pamiętać o tym, co istotne teraz, nie zaś o tym, co może przeminąć.


Niczego nie pragnę równie mocno, co dobra swych poddanych - jest to prawda powszechnie znana, którą z dumą mogę propagować i, co więcej, pragnę to robić. Mając w pamięci słowa Wielkiego Maestra, który zapowiadał ciężkie, zimowe miesiące, myślę wyłącznie o setkach tysięcy istnień ludzkich, które nadzieję na przeżycie zimy pokładają we mnie - zarówno we władcy Siedmiu Królestw... jak i w protektorze podległych mu ziem. To właśnie słowo protekcja jawi się jako określenie kluczowe: zarówno mym, jak i Twoim obowiązkiem jest zadbanie, by poddani nie musieli cierpieć dodatkowych katuszy podczas nadchodzącej, trudnej dla wszystkich pory roku.

Wiem, iż list ode mnie może być niejakim zaskoczeniem - pragnę jednak uspokoić rodzące się wątpliwości: w kreślonych przez królewską rękę słowach nie ma nawet odrobiny złego zamiaru, choćby zamysłu niecnego sprzeniewierzenia. Pragnę jedynie, by nadchodzący, 264 rok po Lądowaniu Aegona Zdobywcy, był rokiem zapamiętanym jako ten należący do Aerysa II Targaryena, władcy prawego oraz przepełnionego miłosierdziem dla bliźnich - w pierwszym księżycu nowego roku królestwo pozyska nie mniej miłosierną i sprawiedliwą królową, przez co serce me raduje się z dodatkową werwą.

Przejawem mej dobrej woli jest podarek, którym pragnę wesprzeć wszystkie te rody, które w szczególny sposób dbają o szczęście podległym sobie: nic zatem nie sprawi mi równie wielkiej przyjemności, jak podarowanie dziesięciu tysięcy złotych smoków z królewskiego skarbca na wydatki mające na celu zadbanie o dobro poddanych. Chcę, by pieniądze te - stanowiące niejako prezent od władcy Siedmiu Królestw z okazji nadchodzącego roku - przeznaczone zostały na tych ludzi, dla których jestem jedynie odległą legendą zasiadającą na Żelaznym Tronie. Wojenne sieroty, ubodzy chłopi, wdowy mające na utrzymaniu dzieci - wszyscy winni mieć okazję, aby wkroczyć w nową erę z sytymi brzuchami oraz bez obaw o jutrzejszy dzień. Wierzę, że przeznaczysz tę sumę, szlachetny Lordzie, na właśnie takie wydatki: nikt nie chciałby wszak rozczarować władcy mającego dobrą wolę. Korzystając z okazji, pragnąłbym życzyć zarówno Tobie, jak i Tym najbliższym pomyślności w 264 roku po Lądowaniu Aegona Zdobywcy, niechaj wasz dom wypełniony będzie ciepłem domowego ogniska a myśli wypełnia spokój i pewność stabilizacji.

podpisano