Koen Tully

Aparycja

Prostym, rytmicznym krokiem, raczej maszeruje niż chodzi. Przystojny i zawsze uśmiechnięty, Koen to uosobienie cech rycerskich. Przystojny, o szlachetnych rysach twarzy, uwielbiany zarówno przez pospólstwo jak i dwór. Sylwetka i siła fizyczna wskazują na zdyscyplinowanie i częste treningi, podobnie jak zniszczone, spękane ale pewne i zręczne dłonie. Falowane włosy barwy kasztanu ścina krótko i elegancko. Podobnie jak z fryzurą, tak też przy odzienku skłania się ku prostocie i wygodzie, zwracając jednak uwagę, ze względu na pozycję rodu, na elegancję oraz klasę. Mimo to, niemal emanuje szlachetnym urodzeniem, a przez ciemnobrązowe oczy Koena przemawia determinacja i oddanie każdej podjętej czynności do samego końca. Często odsłania perłowe zęby rozdając uśmiechy każdemu obywatelowi Dorzecza. Gdy tylko został spadkobiercą Riverrun, na znak żałoby i dojrzałości oraz dla dodania dostojeństwa zapuścił brodę. Niemal zawsze nosi ze sobą broń ze względu na upodobanie do pojedynków, czego dowodem jest kilka blizn na rękach i torsie.

Biografia

Historia Koena rozpoczyna się dwadzieścia pięć lat temu w Riverrun, gdzie jako trzecie dziecko ówczesnego Lorda Dorzecza przyszedł na świat. Najmłodszy z braci od zawsze był tym najambitniejszym, chciał zabłysnąć, pokazać rodowi, Dorzeczu, całemu Westeros, że nie jest gorszy od swych braci. Determinację tą, poza tym, że był najmłodszy, napędzał jeszcze fakt, iż pochodził od innej matki (z rodu Grell), poślubionej po śmierci poprzedniej, z miłości. Koen nie mógł liczyć choćby na iluzję władzy w Riverrun ze względu na długą listę osób w kolejce po tytuł Lorda przed nim. Był dzieckiem, o którym wszyscy szybko zapomnieli, toteż oddał się rzemiosłu rycerskiemu. Jako ten pomijany, niedoceniany członek rodu najlepiej dogadywał się z żeńską częścią rodu - swoimi niewiele młodszymi bratanicami. Pan ojciec zmarł gdy Koen był jeszcze dzieckiem, ale już będąc pacholęciem postawił sobie cel i dążył do niego skrupulatnie. Ciężkie treningi ze specjalnie dociążoną bronią, ogromne ilości przebieganych dystansów, niekończące się treningi, zimne kąpiele dla zahartowania organizmu. Od dziecka poczuwał się także do odpowiedzialności, a motto rodu "Rodzina, Obowiązek, Honor" zostały zapisane w młodym umyśle na kamiennych tablicach. Jako jeden z nielicznych nie śmiał się z Ophelii po jej przykrym wypadku, a wręcz bronił jej. Walcząc z jednym z przewijających się po dworze Riverrun dzieci wygrał swój pierwszy pojedynek w obronie bratanicy. Było to wydarzenie, które to przypomniało zamkowi o istnieniu Koena. Tak też, dosyć późno bo dopiero w wieku lat trzynastu, Koen został oddany pod opiekę Mallisterów, pod skrzydła brata Lorda Seagradu gdzie wpojono mu zasady honorowych pojedynków, uczono rycerskiego rzemiosła i niemal znęcano się nad młodym Koenem poprzez treningi. Nigdy jednak nie jęczał, nigdy nie mówił "dość!". Każde, nawet najmniejsze zadanie, jak przyniesienie wody ze studni, traktował jak najwyższej wagi misję. Najprostrze czynności były dlań próbą, którą musi przejść jak najlepiej. Nie tracił jednak poczucia humoru. Wręcz przeciwnie, z każdą pokonaną trudnością rosła jego pewność siebie, z każdym treningiem coraz bardziej doceniał każdą chwilę odpoczynku, każdy żart, każdy uśmiech. Rycerskie ostrogi zdobył dosyć późno bo dopiero podczas wojny Dorzecza z Doliną. Stał się rycerzem, osiągnął to czego pragnął. Niestety nie było dane długo zabawić jako rycerz oto bowiem stał się przedostatnim męskim członkiem rodu, który najprawdopodobniej będzie musiał spłodzić męskich potomków i przedłużyć ród. Oznaczało to większą odpowiedzialność na jego ramionach, rezygnować z żartów jednak nie miał zamiaru.

Ekwipunek

-Zerwikaptur - miecz półtoraręczny typu falchion z wygrawerowanymi pstrągami na jelcu i głowicy;
-puklerz;
-długi sztylet przy prawym bucie i nóż do oprawiania zwierzyny przy lewym bucie;
-kusza, kozia noga i kołczan z zapasem bełtów;
-kolczuga z długimi rękawami i kapturem kolczym;
-kirys z rodowym herbem;
-pierścień z rodowym herbem służący jednocześnie za pieczęć rodu;
-koń srokaty tobiano - ogier;
-lina z hakiem;
-toporek przy pasie;
-pełna zbroja płytowa zakładana tylko do bitew;
-hełm przyłbica z zasłoną psi pysk.

acidbrain