Gość  | | Temat: Henry Stark Pią Sty 10, 2014 7:09 pm | |
| Henry Stark
Wiek: 36 dni imienia
Miejsce Urodzenia:Winterfell
Stanowisko: brat Lorda Starka
Ród:
Stark
Wygląd:
Wysokiej, smukłej postury. O włosach czarnych niczym ziemia. Gwiazdy jego ciemnych oczu skupiają Twój wzrok na nich. Jego zaś wzrok skupiony, obserwujący i szybki, przebiegły. Ściągnięte brwi nadają mu jeszcze bardziej chłodnego wyglądu. Pewna siebie postura, zawsze kroczący przed siebie szybkim i pewnym, odrobinę ciężkim krokiem. Pozostawia po sobie myśl, że wygląda niczym przemykający wilkor, lub atakujący orzeł. Zawsze milczący sprawia wrażenie tajemniczego. Umieśniony tułów, ramiona niczym ze stali, które mogą schronić najbliższych od złego i zamknąć w metalowym uścisku śmierci wroga. Henry ma surowy, chłodny wygląd, jest silnym mężczyzną o mocno zarysowanych mięśniach. Jego ciało jednak zdobią liczne blizny, na prawym ramieniu widnieje jedna z nich po stoczonej walce przy boku brata. Są również te z zawodów rycerskich. Henry czasami, kiedy nadwyręży bardzo nogę utyka, lecz jest to niegroźna kontuzją. Na plecach na kilka blizn, po wypadku kiedy spadł z konia podczas jego oswajania.
historia:
Henry na świat przyszedł w zimnym zamku Winterfell, jako drugie dziecko i drugi syn ówczesnego wtedy Lorda Stark’a. Od pierwszych chwil swojego życia, kiedy zimne powietrze i ciszę w komnacie Lady Star, rozdarł jego pierwszy krzyk, tak jak jego pierwsze chwile były głośne, tak późniejsze ciche, Henry uchodził za dziecko o sprytnym charakterze, widocznej dla wszystkich przebiegłości w dobrym tego słowa znaczeniu. Jego życie w rodzie Starków nie było zaplanowane w każdym aspekcie, przede wszystkim dlatego, że nie był pierworodnym synem i prawdopodobieństwo odziedziczenia pozycji ojca była mało prawdopodobna. Henry był zupełnie inny niż jego starszy brat, chodził własnymi ścieżkami, nie przepadał za nadmierną uwagą zwróconą ku niemu. Potrafił być wszędzie jednocześnie, jak nikt inny znał każdy zaułek i zakamarek zamku. Nie można też powiedzieć, że był dzieckiem idealnym, cechował się uporem i zazwyczaj robił wszystko po swojemu. Raz godzinami przesiadywał z Maestrem chłonąc wiedzę z pożądaniem, wciąż twierdząc, że za mu za mało, by innym razem chwytać za drewniany miecz i szkolić się w walce. Z ubiegiem lat Stark wyrastał na wysokiego, dostojnego młodzieńca o chłodnym charakterze co wnętrza zamku Winterfell. Nie stronił od pojedynków, ale i wielokrotnie zaglądał do mądrych księg. Interesował się sprawami Westeros i tymi, które tyczyły się jego najbliższej Północy. Wielokrotnie rozmyślał o służbie w Nocnej Straży, jednak czuł, że nie tam jest jego przeznaczenie. Jego starszy brat, który w przyszłości miał objąć stanowiska po ojcu w pewien sposób zawsze uchodził za przykład dla Henrego. Jednak na przykładzie jedynie pozostał. Czasami złośliwi ludzie i niemające nic innego do roboty plotkary, szeptały po kontach, że Henry to bękart, jednak nic bardziej bezmyślnego nie mogłyby chyba wymyślić. To, że najstarszy syn różnił się od swojego brata nie było w tym nic dziwne, wręcz przeciwnie. Ten pierwszy zawsze był silny niczym niestrudzony wilkor, by nie przyrównać go tutaj do lwa. Brał przykład z ojca i mimo potknięć zawsze dążył z uporem w jednym celu. Henry cechował się rozwagą, był sprytny i nauczył się wykorzystywać każdą okazję, każda słabość, wadę czy zaletę drugiego człowieka. Nie był tym złym, od zawsze ze starszym bratem tworzyli dwójkę niepokonanych. Zapewne ciekawi was czy kiedykolwiek Henry chciał zająć miejsce swojego brata. Tak…wielokrotnie. Przede wszystkim wtedy kiedy zmarł ich ojciec, zostawiając pierworodnemu wszystkie sprawy Winterfell i Północy, a najstarszy z rodzeństwa potrafił popełniać dziecinne błędy. Wtedy zazwyczaj Henry przeklinał Bogów, że akurat jego brat musi pełnić funkcję Lorda. Jednak życie jest życiem, a Henry był Starkiem, który chociażby miał oddać swoje życie, stanie w walce u boku swojego brat i ochroni swój ród, za wszelką cenę. Henry Stark szybko stał się kimś kogo było warto posłuchać, spytać się o radę. Jego specyficzny charakter potrafił złamać każdego. Kiedy przyszło mu szkolić młodych chłystków w walce, robił to w tylko sobie znany sposób. Nie tolerował nigdy spóźnień, wymówek, niedokładności… nie rozczulał się nad tymi, którzy byli zmęczeni, ranni, pokonani. Zawsze powtarzał: „Nadchodzi zima.”. Milczący Stark, o spojrzeniu tak głębokim jak studnia w których ostępach wody Twoje odbicie utonie, silnym i chłodnym charakterze, uporze i sprycie człowieka, który potrafi wyciągnąć Cię z każdej opresji, człowiek który potrafił rozpętać wojnę o honor i dobre słowo jego rodziny… Czarny Wilkor, miał serce gorace niczym płynne żelazo wyjęte wprost z języków ognia. Nie obnosił się z nim, niczym z klejnotami i złotymi wisorami. Chował je nawet przed swoja rodziną. Kiedy na świat przyszedł pierwszy syn, brata Henrego- Aidan, Henry miał zaledwie 12 lat, ale już wtedy niewielu mogło przekonać się o gorącym sercu chłodnego Starka. Nie można było nazwać to zabawą, ale w gruncie rzeczy przyszły dziedzic wkradł się w łaski swojego surowego wuja. Z upływem lat, kiedy z Henry stał się mężczyzną i w chwilach kiedy ojciec Aidana nie miał czasu, zaciągał go na środek dziedzińca i kazał walczyć, by po kilku godzinach mordęgi zaciągać go do biblioteki i uczyć go o przeszłości, która była ich przyszłością.
Henremu nigdy nie śpieszno było do związków małżeńskich, nie dało się też ukryć, że kochał się w kobiecym pięknie. Niejedna trafiała do jego łoża, by móc zaznać choć chwili z wyjątkowym kochankiem. Niestety tak szybko jak go zachwyciły, tak szybko mu się nudziły. Jedynie przez opatrzność Bogów los nie przyniósł mu bękarta. Jednak i na jego beztroskie życie przyszedł koniec. Nie można było nazwać tego wielką miłością, jednak coś poruszyło jego serce jeszcze bardziej. Była najmłodszą córką Lorda Glover. Urody była chłodnej jak większość mieszkanek Północy, ciemno brązowe włosy do pasa i zielone oczy. Mogła dać mu wiele i w rzeczywistości dała. Trwało to dość długo, jednak sprawiła, że dotychczas chłodny Henry stał się człowiekiem bardziej łagodnym okazującym swoje uczucia. Sprawiła, że Stark przywiązał się do niej i w końcu…zakochał. Żona, która pod sercem nosiła jego potomka była pełnią szczęścia. Jednak tak jak dała mu wszystko, odebrała równie szybko. Nie była najlepszego zdrowia a ciąża jedynie je pogorszyła. Odeszła w połogu powijając Henremu martwego syna. Ta noc była mu początkiem najbardziej srogiej zimy…zimy w jego sercu. Stał się jak lód, bez emocji, uczuć. Wybuchający gniewem, kiedy ktoś za bardzo spróbuje go zirytować. Spełniający swoje obowiązki, lecz już nie ten sam.
ekwipunek:
Henry zawsze ma na sobie długi płaszcz przeważnie futrzany, bez rękawów, sięgający aż do ziemi. Zazwyczaj są koloru czarnego, zdarzają się szarego w zależności od zwierzęcia z którego został zrobiony.
Zawsze przy sobie nosi swój miecz, jednak nie nazwał go w żaden sposób. Jest on po prostu mieczem. Doskonale wyważonym dopasowanym do ręki Henrego. Nie...nikt mu nie podarował, ani ojciec, ani nikt inny. Henry wykuł go sam z pomocą oczywiście kowala. Jest z niego najbardziej dumny, naznaczony na rękojeści herbem Starków.
Oprócz tego dwa sztylety zawsze pod ręką, sygnet rodowy, a na szyi medalion, który nosiła jego zmarła żona.
Oprócz tego towarzyszy mu zawsze Terra, duża suczka harta, o smukłym pysku, pokręconej, dłuższej sierści i czarno-szaro-brązowym odcieniu. Doskonała towarzyszka, agresywna w stosunku do obcych.Nie potrzebuje słownych komend reaguje na gesty głową, ręka czy wzroku.
Dodatkowo Henry posiada wiernego wierzchowca, o mocnej posturze, szerokiej klatce piersiowej pod która koń ukrywa duże płuca i serce. Ciemno srebrny ogier nosi imię Stal, wzięło się to od jego umaszczenia. Szybki, wytrzymały i odważny.
|
|
Gość | | Temat: Re: Henry Stark Wto Sty 14, 2014 11:44 am | |
| Karta skończona. Ustalałam z Aidan'em, że jest zgoda na to, aby moja postać była zamiast siostry Lorda Starka. Piszę, ponieważ nie chce by było nieporozumień. Pisałam też o tym do jednego z adminów. No i mam nadzieję, że reszta może być.
Poproszę jeszcze o dopisanie do imienia jeszcze nazwisko |
|
Nihil Arryn Skąd : Winterfell Liczba postów : 341 Join date : 26/04/2013 | | Temat: Re: Henry Stark Wto Sty 14, 2014 12:27 pm | |
| Nawet jeśli będzie zgoda na zastąpienie siostry to zamężny drugi brat ma 18letniego syna. Jest 3, więc musiałby mieć maks 35 lat a to daje 16 jak zapłodnił żonę. Za mało. Drugie dziecko lorda powinno mieć najmniej 40 lat. |
|
Aidan Stark Skąd : Winterfell Liczba postów : 762 Join date : 26/04/2013 | | Temat: Re: Henry Stark Wto Sty 14, 2014 12:59 pm | |
| Jak sądzę, siostra nie ma w drzewku meza, a Henry bedzie w jej miejsce i chyba wtedy ten dzieciaty brat zamieni sie z nim miejscem, aby mialo to sens wiekowy. ^^ |
|
Nihil Arryn Skąd : Winterfell Liczba postów : 341 Join date : 26/04/2013 | | Temat: Re: Henry Stark Wto Sty 14, 2014 3:28 pm | |
| Z tego co napisała administracja w odpowiedzi na zapytanie o zamianę, którą chcecie uskutecznić, nie jest ona w ogóle możliwa. Drzewko uległo już jednej modyfikacji (czyli do układu Lord, siostra, brat żonaty i dzieciaty, brat) tak więc jedyny, wolny męski członek rodu Stark jest albo trzecim dzieckiem mającym żonę i trojkę dzieci, albo najmłodszym synem brata Lorda. Nie ma możliwości zamiany siostry Lorda na brata Lorda. Proszę o naniesienie stosownych zmian. |
|
Gość | | Temat: Re: Henry Stark Wto Sty 14, 2014 4:05 pm | |
| To super :/
A tak się starałam. |
|
Nihil Arryn Skąd : Winterfell Liczba postów : 341 Join date : 26/04/2013 | | Temat: Re: Henry Stark Wto Sty 14, 2014 5:47 pm | |
| Czy coś złego jest w wykreowaniu postaci z dziećmi? Myślę, że o ile żonę można uznać za niedawno zmarła, tak kwestii dzieci się nie przeskoczy, gdyż już i tak zostało drzewko na swój sposób rozszerzone dla nowych użytkowników. |
|
