Go??  | | Temat: Sebastian Sob Lis 02, 2013 1:20 am | |
| Sebastian
Wiek: 20
Miejsce Urodzenia: Dolina
Stanowisko: Były kowal
Ród: Młota i kowadła.
Wygląd:
Sebastianowi niestety natura nie podarowała pięknej twarzy, wyrzeźbionego ciała, czy też najbystrzejszego rozumu na świecie. Nie poskąpiła mu za to we wzroście, bowiem kowal mierzy sobie całe metr osiemdziesiąt, co nie jest małym wynikiem. Został również obdarowany brunatnymi, niezwykle prostymi włosami, które doskonale komponują się z wiecznym, kilkudniowym zarostem znajdującym się ja jego policzkach. Oczy koloru zielonego uważnie lustrują swoje otoczenie w poszukiwaniu obiektu westchnień. Trójkątna twarz przyciąga za to wzrok innych kobiet. Często starano mu się wmówić, że jego rodzice byli jakimiś szlachcicami, jednak nigdy w to nie wierzył. Jeśli zaś chodzi o sylwetę mężczyzny, to z pewnością nie należy klasyfikować go do siłaczy. Owszem, może i ma krzepę, ale przecież jest kowalem. Ci nie wyrabiają sobie mięśni, którymi mogą przesuwać góry. Trzepnąć jednak potrafi! Często można zobaczyć go usmolonego, ze spracowanymi rękoma i lekko poparzoną skórą. To właśnie efekty jego pracy. Oczywiście ubrań też nie ma za dobrych, ale to nie jest ważne! Kiedy tylko się uśmiechnie, to przestaje się zwracać uwagę na jego ubiór, a wlepia się gały w te serdecznie uniesione do góry kąciki ust i dołeczki w policzkach.
historia:
Wspaniały królewicz został poczęty z pięknej jasnowłosej damy... A nie. To nie ta karta. Sebastian został znaleziony w lesie i wbrew powszechnym opiniom, nie znajdował się on za sałatą. Leżał z gołym tyłkiem w koszyku jako niemowlak i darł się z całych sił, żeby tylko ktoś go znalazł. Albo był głodny. Tego kawałka akurat nie pamięta, bo był jeszcze niemowlakiem. W każdym razie świeciło słoneczko, wiał wietrzyk, a tu nagle do małego noska Sebastiana zaleciał smrodek. Nie dość, że już się darł, to teraz jeszcze zaczął płakać. Właśnie tak poznał swojego przybranego ojca - miejscowego kowala. Staruszek szedł się umyć do rzeki, ale nie zdążył jeszcze tam dotrzeć kiedy zobaczył malca. Nawet wziął go na ręce i myślał, że się uspokoi, ale to chyba właśnie charakterystyczny zapach zrobił swoje.
W każdym razie Sebastian dorastał w wiosce znajdującej się niedaleko Orlego Gniazda, gdzie pracował w kuźni swojego ojca. Oczywiście wiedział o tym, że został znaleziony w lesie, jednak nigdy jakoś nie chciał dociec prawdy. Jego obecne życie mu odpowiadało. Miał pracę, jedzenie spanie i co najważniejsze, miał również małą, tajemniczą przyjaciółkę. Dziewczynka była dwa lata młodsza od niego. Była córką tutejszego lorda, a przynajmniej tak mówiła. Nazywała się Anna i naprawdę świetnie się dogadywali. Nauczyła go nawet pisać, czytać i pokazała podstawy manier. Sam by się tego w życiu nie nauczył. Odwiedzała go kilka razy na miesiąc, a w późniejszych latach Sebastian się w niej nawet zakochał. Jako, że chłop z niego prosty, to uczucie przetrwało naprawdę bardzo długo. Tliło się w środku niego nawet wtedy, kiedy Anna Arryn nie dawała znaku życia ze swojej strony przez cały rok. Zbiegło się to w czasie ze śmiercią ojca mężczyzny. Ten, mając w swych rękach całą kuźnię, zdecydował się na desperacki krok. Sprzedał cały dobytek, a za uzyskane pieniądze kupił konia i ekwipunek. Następnie zniknął na kilkanaście miesięcy, aby powrócić wprawiony w boju. Właśnie teraz zmierza w stronę Orlego Gniazda na spotkanie z damą swego serca.
ekwipunek:
Ryży koń o imieniu Janina, miecz półtorak, metalowa tarcza, zbroja z tego samego surowca, hełm. Zero pieniędzy przy duszy.
|
|
Nihil Arryn Skąd : Winterfell Liczba postów : 341 Join date : 26/04/2013 | | Temat: Re: Sebastian Sob Lis 02, 2013 11:06 am | |
| Ten ród to taki element humorystyczny? : P Wszystko w porządku. Dość oryginalna postać, mało wszak u nas prostych ludzi. Myślę, że pozostało Ci czekać do poniedziałku najpóźniej na kolor. I powodzenia w podbojach miłosnych! |
|
