Folki Leifisson

Temat: Folki Leifisson Pon Paź 28, 2013 8:48 pm

Folki Leifisson

Wiek: 24
Miejsce Urodzenia: Flint's Finger
Stanowisko: Młodszy Cieśla, Najemnik
Ród: Brak

Wygląd:
Folki nie jest osobą specjalnie wyróżniającą się z tłumu. Blondwłosy nieźle zbudowany, z brodą. Mierzący około 1.80 metra i warzący w okolicach 85 kg. Zazwyczaj ubrany luźne koszule w odcieniach brązów prezentuje typowego przedstawiciela wolnych ludzi, niezwiązanych rodem czy większym miastem. Często można go spotkać w wełnianych szarawarach upchniętych w wysokie twarde buty. W walce zaś przywdziewa pszeszywy i zbroje skórzane. W stroju trudno jest się doszukać bogatych ozdób. Folki nie jest osobą bogatą i jego rodzina choć radzi sobie z roku na rok, nauczyła go nie wydawać pieniędzy na byle ozdóbki. To jednak co zwraca uwagę na brodacza to zdecydowanie jego uśmiech. Folki jest osobą wesołą, czasami myślącą trochę abstrakcyjnie czy naiwnie. Jednak nie jedno starcie skończył wesołym żartem by z niedoszłym przeciwnikiem pójść do karczmy. I choć w gniewie twarz zmienia się całkowicie, dwoje niebieskich oczu i tak zdaje się patrzeć rozbawiona na to co się dzieje.

historia:
Folki nigdy nie miał problemów rodzin bogatych. Jego dzieciństwo nie było sztuczne, sprawy rodowe nie były przekładane nad szczęście i przyjaciół. Wiedział że nie jest nikim ważnym i że od niego nie zależy specjalnie dużo. Wiedział też że tak naprawdę dla Westeros nic nie znaczył. I wiedza ta miast przygniatać... uskrzydlała. Mógł być kim chciał. Mógł wieść swoje życie według swoich chęci.
Folki od małego zaczął przejawiać skłonności do bycia skaldem. Uwielbiał słuchać starych opowieści o zapomnianych ludach. Dawne historie rodów, legendy o ludziach lasu, opowieści mijających ich kupców. To wszystko mały Folki chłonął jak ścierka wodę.
Rodzina Leifissonów utrzymywała się z obróbki drewna i handlu gotowymi produktami. Z tego też powodu żyli nieco na uboczu miasta. Ceny w dużych miastach były wysokie a surowiec wątpliwej jakości. To tutaj, w wiosce pomiędzy granicą ziemi Starków a Moat Cailin surowiec był dużo lepszy i tańszy. Zresztą miejsce zamieszkania miało też swoją drugą bardziej skrytą zaletę. Było na uboczu. Leifissonowie czcili starych bogów. W czasach gdy Siódemka zdobyła już prawie wszystko i z ogniem szli po więcej było to miejsce w miarę bezpieczne.

Folki poza słuchaniem opowieści życie dzielił pomiędzy między dwiema czynnościami. Z jednej strony uczył się od ojca obróbki drewna.
Uczył się wybierać odpowiednie pniaki by formować z nich deski, z odpadków tworzyć ozdoby. Rzeźbił i rył. Budował i ścinał. Był niezły w tym co robił - jak na tak młody wiek - i ojciec wiedział że może liczyć na pomoc swojego jedynego syna.
Z drugiej jednak strony Folkiego ciągnęło do walki. Słuchając opowieści o walecznych Starkach, o nieustępliwych Arrynach sam pragnął liznąć chwały zwycięstwa. Chwycił więc za to co miał najbliżej - topór - i zaczął długą i mozolną naukę. Lata mijały a Folki uzbrojony w długi topór stawał się coraz groźniejszym przeciwnikiem. Pogodne uosobienie, częsty uśmiech, oraz nieustępliwość w walce tworzyła dziwne połączenie potrafiące zgubić mniej doświadczonych wojów.

Teraz mając za sobą długie dwadzieścia cztery lata znalazł w końcu powód by wyruszyć dalej w świat. Ten jak zwykłe pojawił się na drodze. Tak więc obwieszony drewnianymi ozdobami, przykryty skórami na plecach, uzbrojony w topór Folki ruszył zaznaczyć swoje miejsce w kartach historii.

ekwipunek:

-Długi topór dwuręczny
-Sztylet wojenny
-Gruba brązowa przeszywa
-Zestaw ubrań zależny od miejsca przebywania.
-Rzeźbiony róg do picia
-Parę wisiorków
-Zestaw czterech nożyków o różnych zakrzywieniu i długości plus dłutko - do obróbki drewna
-Zimnokrwisty koń imieniem Krzyworyj

Temat: Re: Folki Leifisson Pon Paź 28, 2013 9:17 pm

Ciekawa postać, myślę, że właśnie kogoś takiego nam brakowało. Akceptuję oczywiście, nie mam zastrzeżeń!