bo to ciekawe w sumie! :D no wiecie, czemu jestescie stark/tully/arryn a nie na przyklad baratheon/lannister/martell xD
się wypowiem potem ;3

Ale trafiłeś, jestem Arryn. xD
Generalnie na początku chciałem być Starkiem, bo w sumie oglądałem tylko serial i najbardziej ich polubiłem. Jednak gdy zarejestrowałem się jako "Stark" bez żadnego imienia (xd) to Reinmar mi zaproponował, abym dołączył do Arrynów. Zastanowiłem się i zmieniłem swój dotychczasowy pomysł.

Cóż, wybrałam powiązanie z Targaryenami, bo słyszałam, że ich tu na forum mało. Innych powodów nie ma ;p

Ja na początku chciałam iść do Starków.. Nie będę więc oryginalna. Rozejrzałam się jednak i zobaczyłam, że Greyjoyowie nie mają nikogo. Chciałam być pierwsza :> Poza tym, wydają mi się być nieco dzicy, patrząc chociażby na taką Yarę, a ja lubię dzikie kobiety. No i ' my nie siejemy' :> może byc coś lepszego?

Najwyższa pora przełamać starkową passę! :D
Bo tak się składa, moi mili parafianie, że od razu wiedziałam, kogo zrobić. Baratheon to nie ród, to styl życia! I chociaż z serialu nie wynika to tak jednoznacznie, bo widzimy grubego króla, króla homoseksualistę i króla, który słucha jakiejś czerwonej wiedźmy-piromanki, w książce to zupełne inne postacie. A przynajmniej ja tak je postrzegam. Bo nagle okazuje się, że Robert kiedyś rozkurwiał system i samym kichnięciem sprawiał, że wrogowie moczyli pantalony. Bo Renly oprócz dobierania się do tyłka Lorasa był charyzmatycznym, inteligentnym człekiem, przyciągał do siebie ludzi jak lep muchy i samym sposobem bycia sprawiał, że wszyscy go kochali (no dobra, oprócz Stannisa). Bo wspomniany Stannis, pomimo irracjonalności podejmowanych kroków, był przykładem determinacji i hartu ducha, który pozwolił mu przetrwać wbrew całemu królestwu. Bo w końcu cała ta trójka tak właściwie się nie różniła. Byli uparci, działali przeciwko innym (i przeciwko sobie), nigdy nie zapominali o osobach, które kochali i których nienawidzili... a pomimo solennych zapewnień jak wielką antypatią się darzą, gdzieś na dnie gorejącego serca, kiedy było już za późno na jakąkolwiek skruchę, potrafili zrozumieć jedno: że furii nie tworzy jeden człowiek.
Prawdziwa furia wyzwalana jest w tłumie!

No ja się długo zastanawiałem u kogo grać. W sumie jedyne co wiedziałem to, że nie Greyjoy.  Ale wybór miałem o tyle ułatwiony, że kiedy dołączałem do gry większość wielkich rodów była w mniejszym i większym stopniu obsadzona. Od początku wiedziałem, że chcę mieć ród mający coś wspólnego z morzem i nawet chciałem iść do Redwyne (Olenna!). Ba, nawet pisałem już taką kartę, ale się rozmyśliłem. A Dorzecze wybrałem bo:
1. Ma masę klimatu. Tylko u nas odwieczne wojny Brackenów z Blackwoodami i Freyowie tyłkiem na przeprawie.
2. W serialu było potraktowane po macoszemu. Niby był Edmure, ale gdyby ktoś oglądał sam serial to kojarzyłby tylko Freyów ;]
No a Dorzecze+morze=Mallister.
Do tego należy jeszcze doliczyć motto "Above the rest". Generalnie pasuje i do próżnego, butnego lorda, jak i do rycerza bez skazy. A ja nadal nie jestem pewien, którym jest Trevet ;]

Ja też na początku chciałam być Starkiem! I jak widać, udało mi się tego dokonać ;3
Przede wszystkim Północ wydawała mi się taka inna, nieco bardziej surowa, a że od początku chciałam grać kobietą i zrobić z niej lekką chłopczycę, a jednocześnie silną, odważną i pewną siebie wojowniczkę... wybór rodu był oczywisty! Już nie będę się rozpisywać nad tym, jaką cudowną historię i wspaniałe postacie mają książkowi Starkowie, bo tego jest od groma. Kto z Was może z ręką na sercu przyznać, że nie lubi żadnego Starka? No właśnie ;p
I przy okazji trafiłam na wspaniałe rodzeństwo! Aidan, Evrain, Nadira, Nihil i nawet zbiegły Han! Wszyscy z łapanki, nikt się nie umawiał, a jest świetnie! < 3 
STARKS FTW!

A gdybym nie załapała się na Wilczycę, zrobiłabym pewnie Smoczycę, Łanię albo Lwicę, a co! 
[wazelina mode: on]

Dlaczego Greyjoy?
Najpierw zauważyłem, że nie ma ich wielu, a ja lubię mieć oryginalne postaci. Pomyślałem, że zacznę kimś młodym, bo w ten sposób będę miał szersze spektrum na dobieranie jej umiejętności i życiowych doświadczeń. Przy okazji uświadomiłem sobie, że Żelaźni mają duży potencjał oraz wzbudzają moje zainteresowanie tym czego się o nich dowiaduje, sęk w tym, że wiele tego w sieci nie ma i chyba będę jednak musiał przeczytać w końcu książkę :)
Mam takie ciche marzenie, żeby nadać Żelaznym charakteru, pokazać innym, że również potrafimy się wspinać po drabinie chaosu i nie odstajemy od innych rodów. Nie chcę, żeby na przeszkodzie stawał mi brak wyspiarzy :P
A właśnie! Gdyby nie fakt, że jest ze mną Prudka, ufff... dzięki dziewczyno! Dajesz mi motywacje :P

A ja mam podobnie jak Ayl (ahhh <3) bo gdyby nie Stark, to Baratheonowie są drugim moim ulubionym rodem. UWIELBIAM STANNISA, lol, i zgadzam się, w serialu troszkę zjebali sprawę ze wszystkimi. Robert najlepszy wojownik, Renly'ego i tak nie lubie, lol, a Stannis... ECH! Bo wygląda to tak, jakby był pantoflarzem rudej, gdy w rzeczywistości (i dla mnie) to człowiek zajebistość, który ma swoje zasady, jest konsekwentny, pewny, mocny, rzuca wsio, aby pomóc Nights Watch, bo to jego obowiązek bla bla, a nie bo ogień i ryża mu kazały. STANNIS LOWE.
Jednak jestem Starkiem, a dlaczego? Bo Północ jest surowa, jest jedyna w swoim rodzaju, bo Starkowie mają u mnie nieskończony szacunek; są honorowi, chłodni, na swój sposób dzicy, twardzi, zdystansowani, siedzą na wypiździewie w Winterfell i są całkiem szczesliwi. Poza tym its hard to kill a northern man! - wszystkich trzeba było zdradzić... - kierują się starymi zasadami, cenią wartości. Wszyscy wiemy, jak tacy ludzie kończą, ale rispekt, starks.
I kocham moje siostry i brata :3 ftw

A ja zaś napisze czemu moja postać nie pochodzi z żadnego z rodów. Rody są dla mnie ograniczaniem, hierarchią, słuchaniem się albo starszego albo tez przewodzeniem. Ponadto dla mnie bycie w rodzie oznacza głównie dobry ożenek, szczególnie jeśli chodzi o kobiety.  Więc wieje mi second lifem. Stworzenie postaci wolnej od bycia w rodzie jest taką opozycją wobec takiego stereotypu siostry/córki/wnuczki innej postaci żeńskiej, która ma za zadanie wyjść za mąż, żeby ród wyniósł z tego jak najwięcej korzyści. Nie wiem czemu, ale mam takie wrażenie, że większość postaci kobiecych robiona jest właśnie na to kopyto.  Albo przynajmniej tak z początku, bo obecnie widzę, że  niektóre graczki jakoś się wybijają i co niektóre tworzą własne ciekawe kreacje. A na samym początku, bale, turnieje, gadanie, gadanie, gadanie. Second life jak nic. Elena jest więc takim pokazaniem, że nie trzeba mieć pięknych sukien, masy kasy, smoków, służby, wojaków czy super przystojnych narzeczonych żeby się dobrze bawić i coś osiągnąć fabularnie. W zasadzie gra taką dziesiątą wnuczką któregoś z rodów jest dla mnie bardzo smutna. Ponadto tak naprawdę do wszystkiego można dojść własną pracą, pomysłowością i dobrym zakręceniem się fabularnym i można osiągnąć wszystko. Dlatego też Elenka pochodzi z gminu i nie ma zaplecza finansowego czy protektoratu jeśli chodzi o rodzinę. A mam ambitne plany na stworzenie nieszablonowej i ciekawej postaci, która będzie coś znaczyła fabularnie :).
A czemu Północ? Ten teren najbardziej mi się podobał ze wszystkich krain geograficznych uniwersum.

Ja lubię wiele rodów, i na początku myślałam o kimś z Martellów lub Lannisterów. U Tyrellów było jednak wolne miejsce (:D), a i do Róż pałam sympatią zarówno w książce, jak i w serialu. Margaery i Olenna pokazują, że róże mają kolce, Loras jest przezabawny, a w sadze dochodzą jeszcze wojowniczy Garlan i tajemniczy Willas. Chciałam trochę przełamać stereotyp wydelikaconego Tyrella i dlatego pokusiłam się o postać skorego do bitki Leonarda ;). 

Caster napisał:

Mam takie ciche marzenie, żeby nadać Żelaznym charakteru, pokazać innym, że również potrafimy się wspinać po drabinie chaosu i nie odstajemy od innych rodów. 

Caster, zachęcam do 4tego tomu sagi, tam pojawiają się wujkowie Ashy i Theona, którym nie brak charakteru i którzy zaliczają się do moich ulubionych postaci!
Tak w klimacie: https://2img.net/h/i224.photobucket.com/albums/dd222/hope_to_last/aSoIaF/feast-for-a-crow.jpg

A ja właściwie jak trafiłam na forum, to pierwsze co pomyślałam, to: Mormont. Czemu? Północ, to z pewnością. Nie chciałam Starków, bo już wtedy byli oblegani, a charakter, jak i wygląd Shay jakoś tak mi przypasowały do Rodu Niedźwiedzi. Tu stoimy, tyle wam powiem, i będziemy trwać, nawet kiedy wasza zima nadejdzie, stracicie swoją furię albo w końcu zasiejecie!

Jako że z Bleddynem się znamy z innego forum, to w zasadzie najpierw zakwitł pomysł relacji między rodzeństwem, a dopiero potem zaczęłyśmy się zastanawiać, jaki ród do tego wybrać :) Chociaż w sumie dłuższych rozważań to nie wymagało, od razu się zgodziłyśmy że idziemy w Lannisterów :) Poza tym... mimo że większość z Was mnie zna głównie z serduszek na czacie i ogółem wyrażanej sympatii wobec wszystkiego co się rusza, powoli się rozkręcam i wyciągam pazury :) I mimo wszystko lubię Lannisterów, pomimo całego ich knucia, intryg i tym podobnych. Chociaż w sumie lepiej byłoby powiedzieć, że głównie za to ^^

A bo dzicy są fajni! Po szlachetnie urodzonej pani z królewskiego Rodu, chciałam mieć dzikuskę. A kto jest najbardziej klimatycznym dzikusem jak nie dziki? No właśnie. Do tego nie było (i chyba wciąż nie ma) dzikich, więc jestem pierwsza i chyba dalej jedyna  Fajnie! Problemem było to, że mogę utknąć na północy, ale dla chcącego nic trudnego, Vera morduje Tullych w Dolinie Arrynów!
Do tego mogłam zaszaleć i zrobić z dzikiej warga! wargowie są jeszcze fajniejsi od dziki, a dziki warg już w ogóle wymiata! Jestem najlepsiejsza i tyle! <3

U mnie wyszło z przypadku :)

Zarejestrowałam się imieniem i zaklepałam buźkę, a potem było: kto chce siostrę na już? xD I Aryana chciała i przygarnęła (w sumie wygląd od razu pasował!) i jestem Starkówną :D Ale ja Starków bardzo lubię, więc się cieszę. A tak? Pewnie wzięłabym kogoś z Północy i tak: może Mormont albo Bolton. Albo inny, mniejszy ród. Ewentualnie Baratheon (bo mam słabość do Stannisa, naprawdę gościa lubię! 'ale Melisandre nie trawię, fuj! - team Stannis i Team Davos) albo ktoś z ich świty, jakiś doradca, czy człowiek z ich bliskiego środowiska.

No i jeszcze ktoś z Essos, zawsze to nutka egzotyki. A i swego czasu rozważałam (Stark Czat to pamięta!) kogoś z Nocnej Straży, ale nie wyszło coś : ( 

Tak czy inaczej nie żałuję, bo mam świetną rodzinkę i zajedwabistego narzeczonego (co z tego, że nie dane nam jeszcze było pograć xD ). Tylko chciałabym mieć więcej czasu i możliwości do grania, ale może w końcu się uda :)

EDIT: I rozważałam nawet zrobienie zarzyganego po morskiej podróży Dothraka! :lol!:

A ja, i Art, zobaczyłyśmy na czarcie reklamę. Zapiszczałyśmy, że GoT i szukałyśmy rodu, w którym by byłyby wolne dwie siostry (męska postać w moim przypadku odpadała, bo ja wiedziałam, że nie ogarnę po prostu tej całej fabuły xD). I wbrew temu, co mówi Elen wydaje mi się, że więcej na frm jest takich kobiet, która są takimi chłopczycami, a przynajmniej tak mi się wydaje. I chciałam, żeby ona była właśnie taką młodą, naiwną, grzeczną dziewczynką. Wyszła mi z tego "Sansa", i mi to pasuje. ;)

Leonard Tyrell napisał:

a i do Róż pałam sympatią zarówno w książce, jak i w serialu. Margaery i Olenna pokazują, że róże mają kolce

^ this. dokładnie coś takiego mi też chodziło po głowie, kiedy szukałam miejsca dla mojej postaci. Tyrellowie to inteligentne bestie, które nie potrzebują dużego wojska (chociaż je mają, ale nie o to chodzi :D), ale odrobiny sprytu, aby osiągać sukcesy w tej walce o tron, a przy tym nie uskuteczniają swoich knuć na zasadzie poszukiwania tych, którym łatwo jest wbić sztylecik w plecy i po jego trupie się piąć do góry ;) właśnie dwie wymienione panie mają mnóstwo klasy. Poza tym stwierdziłam, że różany i ciepły Wysogród jest idealnym miejscem dla pozornie beztroskiego podlotka, jakim jest Cailet ;)

A ja wam powiem tyle, że zarejestrowałam się na forum jako Ravath i miałam zostać super nałożnicą, prostytutką wskakującą każdemu do łóżka i w ogóle taką super fajną, która jednak miałaby swoje sekrety. Po rozmowie na Chatboxie zostałam ochrzczona królową i bądź co bądź przystałam na ten pomysł. Czemu się zgodziłam skoro wizja grania dziwką była dla mnie tak kusząca? Ach, no bo mam słabość do Daenerys, choć jestem osobą która oglądała jedynie serial śmiem stwierdzić, że to jedna z moich ulubionych postaci... bo jest mega, nie dość że ładna to i poradzić sobie potrafi. Odrzucał mnie jedynie fakt bycia z własnym bratem, ale kiedy zaatakowałam Aylwarda cały ten scenariusz wydał mi się mega atrakcyjny (zwłaszcza kiedy Ayl okazał się moim Dżonym Powalonym<3). NO I SMOOOOKI!
A potem przyszła kolej na Svann czyli niespełnione marzenia o egzotycznej dziewczynie pochodzącej z Essos, utrzymującej się nienagannym ciałem i podejściem do mężczyzn. Niesamowita frajda z pisania karty postaci, zwłaszcza, że udało mi się zrobić z niej nieco niebezpieczną młodą dziewczynę, która dzięki kobiecości potrafiła oszukiwać, mamić, jak to się miało z Jossem Nhai :)
A gdyby nie oni? Zrobiłabym Baratheonównę (chociaż i tu miałabym problem z miłością do brata xd) albo Starkównę.

Ohoho! No proszę, proszę : D Dlaczego Dayne?
Od zawsze kochałam Arrynów, bo zarąbiste motto, lokacja i herb (z ludźmi jakoś im nie wyszło z tym, co widzimy teraz, chociaż jak myślę Dolina, to myślę Littlefinger i od razu cieplej na serduszku mi się robi <3 ), ale tak spojrzałam, że w sumie w Dolnie dużo ludzi, a ja zawsze lubię iść tam, gdzie jest cicho, żeby trochę ożywić. Kusili mnie Greyjoyowie, bo też ich lubię i w sumie Baratheonowie, ale chyba wizja weselszego rodu, który jest moim ulubionym po Arrynach, okazała się silniejsza : D W ten sposób przypadli mi w udziale Dayne'owie, chyba najbardziej hipsterski ród w Westeros xP Niby w Dorne, a jednak jakby się urwali z Zachodu, Reach albo Królewskiej Przystani. No i to cudne Dawn, legenda ser Arthura Dayne'a, Ashara Dayne i jej związki ze Starkami, Edric Dayne, słodki chłopaczek i oczywiście te fioletowe oczy, które dają jakąś dozę królewskości :3 Przy okazji - świetna miejscówka na mapie : D No i herb, szkoda tylko, że nie ma takego oficjalnego motta w książce :C

Wybrałem Tullyego, bo tak mnie namówiono na czacie. Wtedy każdy był miły, kochany i nie hejcił, dziady! A drugą sprawą jest fakt, że ród podupada. Pomyślałem sobie, że wezmę go w garść i może coś odbuduję. W końcu jest on jedną z najważniejszych rodzin w całym Westeros, nie? No i mają bardzo fajny zamek, nie wspominając o cudownych kuzynkach. Tak jakoś wyszło, ale... Przypadek? Nie sądzę!

Tully jesteś genialny <3

Jaime to moja ulubiona postać w adaptacji filmowej (w sadze niekoniecznie), więc od początku decydowałem się na Lannistera. Fakt, że w realiach forumowych ród jest bliski bankructwa jeszcze bardziej mnie nakręcił, przynajmniej mogłem uniknąć zarzutu o wybranie go ze względów ovp i fabularnego potencjału do rozwałki. Dosyć się zdziwiłem, gdy zauważyłem, że nie ma wielu aktywnych Lannisterów.

Wywodzący się od Andalów intryganci, wojownicy, zakochani w złocie i zblazowani, a przy tym kryjący tajemnice, którymi woleliby się nie chwalić. W całej sadze nie ma równie niejednoznacznego rodu, bo choć zwykle robią za antagonistów, nie zawsze są antypatyczni. Jaime przy całej swojej arogancji jest dynamiczny i w gruncie rzeczy cnotliwy; Tyrion to facet, któremu więcej się współczuje, choć przecież drań, to jednak o złotym sercu; Tywinowi nie można odmówić charyzmy, pragmatyzmu, zawsze osiąga to, do czego dąży; nawet Cersei wzbudza pewien rodzaj respektu chociażby konsekwencją w ogrywaniu femme fatale. Zdzira pierwszej klasy, moim zdaniem najlepiej wykreowana postać kobieca sagi, a i w ekranizacji bardzo ciekawa: delikatna, o cichym głosie, strach dotknąć, żeby nie potłuc, bo ma się wrażenie, że wykonano ją z porcelany. Jej bezwzględność tworzy ciekawy kontrast, a sceny takie jak dialog o władzy z Littlefingerem, czy wyzbyta hipokryzji rozmowa z Robertem na temat straconej miłości to mistrzostwo.  
Aha, Joffreya olewamy. Miał być zły, wyszedł zły.

Lannisterowie najbardziej przypominają mi skomplikowany, arystokratyczny ród taki, jak mógł on wyglądać w renesansowej Europie, dajmy na to w okresie wojny domowej Włoch. Są potężni jako rodzina i jako jednostki, ale każdy z nich posiada cichą słabość, którą bezwzględnie wykorzystują bliscy. Sam dźwięk tego nazwiska niesie przekaz. Wspierają się w potrzebie, ale na co dzień nie ustają także w wewnętrznych walkach. Nie ma w nich mistycyzmu, nie są tak subtelnie dwulicowi jak Tyrellowie ani tak wierni zasadom jak Starkowie, a jednak to właśnie oni stali się w Westeros obiektem słynnych przysłów, porównań i pożądania. Zabić Lannistera to jak zabić bóstwo. Obrazić Lannistera to nieszczęście. Wygrać z Lannisterem to powód do dumy. Czasem są nieco przereklamowani, ale innym razem potrafią udowodnić, że plotki na ich temat nawet w ćwierci nie odzwierciedlają okrutnej prawdy. Kim są Lannisterowie? Lannisterowie to królobójcy, kazirodcy, milionerzy, alkoholicy i wynaturzenia, przed którymi pół świata ugina karku. No jak ich nie kochać?

Dla mnie Lannisterowie są... estetyczni. To chyba najlepsze słowo. Są estetycznymi sukinsynami i tak też mam zamiar kreować swojego bohatera.

Ponieważ wszystkie bazowe stanowiska były zajęte, chętnie zdecydowałem się na bratanka lorda. O Lannisterach z Lannisportu w sumie niewiele wiadomo, co dało mi wolną rękę. Tak oto powstał Leander, fechtujący jak Jaime, pijący nie mniej od Tyriona i prawie równie bezwzględny w umacnianiu rodu co Tywin.

Dla mnie Lannisterowie są właśnie bezlitosnymi intrygantami, zakochanymi w swojej legendzie i władzy. Nie odnalazłbym się u nich..

Z kolei ród Royce nie był u mnie takim oczywistym wyborem.
Początkowo Rethel miał odzwierciedlać to, co siedzi we mnie, a nie zawsze można pokazać to w codziennym życiu. Dlatego też miał być dziki, nieokiełznany, bezkompromisowy i jednocześnie podążający za głosem serca, robiąc to co uzna za słuszne, wierny swoim postanowieniom i przyjaciołom. Dlatego też pierwsza moja myśl to była zrobienie z niego Dzikiego zza Muru. Pogadałem jednak chwilę na czacie z Reinmarem i szybko przestawiłem się zza Muru na Dolinę. Wódź góralskiego klanu to też ciekawa opcja i nie musiałbym zbyt wiele zmieniać w swojej koncepcji. I wtedy Rein wypalił, że przydałby mu się chorąży.
Czemu Royce? Bo to stary, dumny ród. Oparł się wpływom Andalów, w żyłach płynie im krew Pierwszych Ludzi. Są dumnym rodem z Doliny, rodem z tradycjami, rodem niezachwianym, twardym jak skała. Ich motto piękne obrazuje cały ród, może być interpretowane na wiele sposobów. Ja lubię sobie mówić, że "We Remember" odnosi się do Ery Herosów, do czasów Pierwszych Ludzi.. to dawnego świata. Wiele rodów zniknęło, wiele straciło swoje pozycje, połączyło się z innymi. A Dom Royce trwał niezachwiany przez te wszystkie czasy, pamiętając.
I tak oto powstał Rethel Royce.. musiałem nieco wygładzić jego charakter. Nie jest tak dziki jak planowałem na początku. Stał się także dumny z tego kim jest i skąd pochodzi. Dalej jest jednak nieokiełznany i bezkompromisowy. Ale jest on człowiekiem stosunkowo prostym (nie mylić z prostakiem), jak ja. Unika knowań, działa tylko na jedną stronę, po której się opowiedział. Pozostaje wierny swojemu Suzerenowi i po prostu wykonuje swoją robotę.

Chciałem napisać: "Dwa słowa: Oberyn Martell", ale nie można zapomnieć o Arianne, Doranie czy Żmijowych Bękarcicach

Odświeżę nieco temat po miesiącu ciszy ;] Dlaczego zacny ród Arrynów? Poza tym, że do wyboru tego właśnie rodu namawiała mnie przyjaciółka, to myślę, że był to ciekawy wybór z tego względu, że tak naprawdę w sadze postaci wywodzące się od Arrynów są niezbyt zarysowane. Oczywiście pomijam lady Lyse, która była nieźle stuknięta, bo to przecież Tully ;DD Jej mąż ukazany był jako człowiek inteligentny, potrafiący łączyć ze sobą fakty, do tego oddany królowi i myślę, że jak głosi motto tego domu, niezwykle honorowy. Poza tym trudno cokolwiek więcej powiedzieć o tych właśnie potomkach jasnowłosych Adnalów, co pozwala w pewnym stopniu na dowolność. Nie ma że tak powiem ‘narzuconych kajdan’. Za moim wyborem przemawiał też fakt, że Dolina była bardzo szczegółowo opisana/zekranizowana. Samo orle Gniazdo i podniebne cele, czy księżycowe drzwi to takie fajne smaczki. Aaa i jeszcze jedno. Arrynom potrzebna była jakaś kobieta Jane to taka… - rzekła nader skromnie – wisienka na torcie ;DDD