Zoe daleko jeszcze do miana kobiecej. Z racji małego wzrostu i drobnej figury pasuje do niej bardziej miano dziewczęcej. Natura poskąpiła jej szerokich bioder, drugiego podbródka czy dużego brzucha, ale wraz z tymi dobrodziejstwami odebrała również pokaźny biust. Z tym kompleksem radzi sobie skrupulatnym wypychaniem odpowiednich części odzienia. Świetna sylwetka nie jest wynikiem wyrzeczeń i głodzenia się, ale ćwiczeń, których wymaga od niej bycie tancerką i akrobatką. Co jak co, ale Zoe uwielbia objadać się na ucztach i robi to bez skrępowania, paluchami przy odgłosie radosnego mlaskania.
Uważałaby się za niepozornego prawie rudzielca o chmurnych oczach, gdyby nie pieprzyk tuż nad biodrem, który uważa za najlepszy dowód swojego arystokratycznego pochodzenia. Na pewno to cecha charakterystyczna jakiegoś potężnego rodu. Jest z tej czarnej kropeczki niezwykle dumna.
We włosy wplata często pióra lub koralik, nigdy jednak ich nie związuje. Uwielbia najróżniejsze ozdoby, na szczupłym nadgarstku nosi bransoletki, które sama wyplata i każdej nadaje szczególne znaczenie. W ogóle zdaje się wierzyć, że jeśli nie nada sensu rzeczywistości, to ona sama nigdy go nie wytworzy. Stąd pewnie rodzą się te wszystkie fantazyjnie historię, które opowiada, choć jej głos nie ma wyjątkowego brzmienia, a zdaje się wręcz niezdolny do krzyku i przekleństw. Z to śmiech ma radosny, nieskrępowany, głośny i niezwykle zaraźliwy. Poza tym na każdą okazję ma niestosowny żart i komicznie przesadną minę.
.

Choć prawdopodobnie narodziła się pośród grupy niezależnych(biednych) artystów, jest święcie przekonana o niezwykłości swojego pochodzenia. Pozostaje obojętna na to, którego ze znaczących rodów miałaby być księżniczką. Zoe naiwnie wierzy, że tylko bogaci, wpływowi ludzie byliby zdolni do takiego okrucieństwa, jakim jest porzucenie własnego potomstwa. Nie ma im tego jakoś szczególnie za złe, nawet utworzyła kilka cudownych bajek, usprawiedliwiających takie zachowanie i nie może się doczekać, gdy w wielkim zamku padnie swoim rodzicom w ramiona, a oni na jej cześć wydadzą bal oraz znajdą jej ślicznego księcia.
Poza tym, gdyby nie porzucili jej pośród tych artystów, nigdy nie nauczyłaby się tylu cudownych rzeczy. Dzieciństwo spędziła pośród połykaczy ognia, akrobatów, tancerzy i muzyków. Każdemu z nich ukradła część talentu i doprawiła nieokiełznanym poczuciem humoru. Umie chodzić na rękach jednocześnie śpiewając sprośne piosenki, zionąć ogniem niczym smok i tańczyć całą noc. Nigdy nie nauczyła się pisać oraz czytać, ale świetnie wychodzi jej liczenie pieniędzy tuż po występie.
Szesnaście dni imienia spędziła na błaznowaniu pośród skocznej muzyki i oklasków. Była zaniepokojona tym, że szlachetni rodzice nie próbują jej odnaleźć, postanowiła im w tym trochę pomóc. Z żalem porzuciła trupę artystów, która ją odkarmiła i obiecała swoim przyjaciołom bogactwo, gdy tylko zamieszka na zamku. Nie zdawała sobie sprawy, że jej nieposkromione fantazje wszyscy traktują z pobłażaniem.  
W ten sposób została kimś w rodzaju błazna. Praca ta pozwalała jej zwiedzać kolejne zamki i poznawać najróżniejsze rody. Fakt, że kobieta występowała w tej roli mógł oburzać, ale jednocześnie jego absurdalność stanowiła o sławie Zoe. Poza tym wszyscy mieli ją za zupełnie szaloną. Żartowała z najważniejszych osób, ale skoro uważali ją za wiejską idiotkę, nikt nie mógł czuć się urażony, poważne głowy rodów ryczały przy niej głośnym, nieskrępowanym śmiechem, nawet dobrze wychowane damy z trudem panowały nad chichotem z wulgarnych dowcipów.
Nie była muzycznym geniuszem, ale kochała ruch, dźwięki i rytm. Nie była też wirtuozem żadnego instrumentu, a wygrywane urzekające melodie. Nie potrafiła nawet czytać i pisać, ale oszukiwała zmysły innych swoimi, wydawałoby się magicznymi, sztuczkami. Nie przeczytała w życiu żadnej książki (pewnie nawet ich nie widziała), a rzeczywistość postrzegała na swój nieokrzesany, mieniący się miliardami barw sposób. Była nieoswojona i prawdopodobnie szalona, ale jej słowa były bystrym komentarzem rzeczywistości. Wydawała się absurdalna, przesadna i nierozsądna, ale trafny osąd i cięty żart przychodzą jej instynktownie, jakby stanowiły część tej żywiołowej natury.