Lollys nie wyróżnia się niczym wśród panien w jej wieku. Mocno brązowe, prawie czarne włosy najczęściej opadają swobodnie na jej ramiona i plecy. Zaokrąglona wyraźnie buzia zdradza, że młoda lady Trant w dzieciństwie należała do dość pulchnych dziewczynek. Jednak jest to jedyna pozostałość po tamtych czasach. Mierzy około pięć i pół stopy a jej średniej wielkości kształtne piersi bardzo podkreślają jej kobiecą figurę. Swoimi zielonymi oczyma często wpatruje się w jeden punkt jak gdyby dostrzegała niewidzialne dla innych rzeczy. Jest niepoprawną marzycielką, która w przyszłości chciałaby poślubić księcia... a może i króla. Na jej ustach często gości uśmiech. Często też wybucha śmiechem,  czasami w zupełnie nieoczekiwanych sytuacjach. Ubiera się najczęściej w suknie podkreślające jej wdzięki i delikatną cerę. Jej ulubionym kolorem jest błękitny.

Czy chcesz, czy chcesz
pod drzewem ukryć się?
Gdzie zawisł ten,
który zabił trzech.
Dziwnie już tutaj bywało,
nie dziwniej więc by się stało,
gdybyśmy spotkali się o północy
pod wisielców drzewem.

W 246 roku po lądowaniu Aegona, na zamku Gallowsgrey na świat przyszła pierwsza córka Lorda Tranta. Zarówno ciąża jak i sam poród przebiegły pomyślnie. Narodziny dziewczynki szczególną radość przyniosły Lady Trant, która od zawsze pragnęła posiadać córkę. Jako niemowlę Lollys (bo tak właśnie dostała na imię) była bardzo spokojnym dzieckiem. Rzadko kiedy budziła służbę nocnym płaczem. Zamkowy maester sugerował wręcz, że jest to objaw dosyć niepokojący jak na tak młodą istotę. Rodzice jednak cieszyli się z zachowania, które nie przysparzało kłopotów.

Czy chcesz, czy chcesz
pod drzewem ukryć się?
Gdzie martwy mężczyzna wzywa
by miłość swą odprawić.
Dziwnie już tutaj bywało,
nie dziwniej więc by się stało,
gdybyśmy spotkali się o północy
pod wisielców drzewem.

Gdy Lollys skończyła 6 dni imienia za jej naukę wzięli się zamkowy maester i septa Joanna. Pomimo tego iż początkowo nie była pojętną uczennicą, udało jej się opanować czytanie i pisanie. Wiecznie zamyślona, żyjąca jakby w swoim zamkniętym świecie, miała jednak trudności z opanowaniem zasad matematyki czy z zapamiętywaniem ważnych wydarzeń historycznych. Dużo łatwiejsze zadanie miała jednak septa. Młodą Lollys bardzo pociągały nauki dworskich obyczajów. To właśnie wtedy jawiła się jako typowa córka lorda Westeros. Uwielbiała stroić się w suknie i słuchać opowieści Joanny. Jednak właśnie gdy była małą dziewczynką narodziło się w niej zainteresowanie godłem jej rodu. Wisielecem. Godzinami wpatrywała się w tarczę wiszącą w wielkiej sali Gallowsgrey a potem przenosiła to co widziała na papier. Jej komnaty wypełniały rysunki wiszących mężczyzn.

Czy chcesz, czy chcesz
pod drzewem ukryć się?
Gdzie kazałem ci biec
by oboje nas wybawić.
Dziwnie już tutaj bywało,
nie dziwniej więc by się stało,
gdybyśmy spotkali się o północy
pod wisielców drzewem.

Jednak gdy skończyła 13 dni imienia i zakwitła jej zainteresowanie wisielcami się pogłębiło. Często chodziła na zamkowy dziedziniec by przyglądać się stryczkowi. Rodzice Lollys próbowali wyperswadować jej tę niezdrową fascynację. Nie pomogło jednak ani zamykanie dziewczyny w jej komnatach, ani bicie, ani rozmowy z maesterem. Lord i Lady Trant pogodzili się z faktem iż ich córka nie jest do końca normalna, zadbali jednak by ta informacja nie wyniosła się poza granice zamku. Wzmożyli też poszukiwania idealnego kandydata na jej męża. Tuż przed siedemnastym dniem imienia Lollys wraz z matką wyruszyła na podróż do Wysp Letnich. Była to ostatnia nadzieja jej rodziców na poprawę jej charakteru. Poczatkowo wydawało się, że plan może zadziałać. Młoda panienka była oczarowana tamtejszym klimatem i kulturą. Im dłużej tam przebywała tym bardziej tęskniła jednak za Gallowsgrey. W końcu powróciło jej stare zachowanie i wraz z matką udała się z powrotem do Westeros.