Arateris odchylił delikatnie powiekę by natychmiastowo zakryć twarz rękoma. Czuł potężny ból głowy i nie mniejszy ból brzucha, a ten drugi oznaczał nadchodzącą rewolucje. Wiedział już, że ktoś tej nocy nie przypilnował go dostatecznie a jego miłość do wina sprawiła, że o poranku jest kim jest. Mężczyzna przewalił się na bok i spuścił jedną nogę z łóżka, by w końcu wstać i wyprostować się. Zawróciło mu się w głowie do tego stopnia, że oparł się o ścianę przy jednym z małych okien by nie narobić sobie wstydu w razie gdyby ktokolwiek akurat czegoś chciał.
-Na Siedmiu... – mruknął, ale nie mógł powiedzieć nic więcej bo zwrócił by całą wczorajszą strawę. Podszedł powoli do zdobionej misy z wodą, która dziwnym trafem wiedziała, że ma tutaj być. Obmył twarz i dłonie, a następnie przysiadł na małym drewnianym taborecie. Teraz o wiele lepiej.
-Oddychaj, ubierz się i pokaż światu... – nie przystoi zachlanej mordzie robić sobie wolnego. Nie leżało to w jego obyczajach, zatem natychmiastowo począł wkładać swój rynsztunek. Wciąż nie pamiętał co wczoraj świętował, ale pewne było, że tak mocno zakrapiany sukces czy też smutek, nie może szczeznąć na niczym. Gdy już dopiął wszystkie elementy swoich szat, zawahał się na moment aż w końcu postanowił póki co odpuścić zbroję. Nie zapomniał natomiast o wszelkiej broni noszonej na co dzień. Jego czujny wzrok wodzący od jakiegoś czasu po komnacie zatrzymał się na butelce, która przypuszczalnie pełna była wina.
-Więcej nie piję. – powiedział cicho, po czym już głośniej wybuchnął śmiechem. Nie miał podejrzeń kto mógł go tak urządzić, ale wykluczał tutaj swych braci. Oni akurat mieli na głowie dzieci, wesela i inne sprawy. A czym trudził się Arateris? Głównie wojaczką bezpośrednią, oraz jej taktycznym aspektem. W tych dwóch aspektach Arateris był niemal równie dobry, co w ilości pochłanianego wina.